Na een zeer comfortabele vlucht (priority boarding, exit seats) en een vlotte afhandeling van de huurauto zijn we al snel in Jeffrey's Bay. De locatie die we geboekt hadden, is onverwacht niet beschikbaar. Het verhaal dat we meekregen van Tanya, de dame die instaat voor het verhuren en alle praktische regelingen was wel gek. De eigenaar van het pand herinnerde zich plots dat hij nog een eigendom had aan het strand in Jeffrey's Bay en het was al wat lang geleden dat hij er geweest was, dus moesten alle boekingen maar geannuleerd worden. Gelukkig zorgt Tanya voor een fantastisch alternatief : Raaswater surf villa, met directe toegang tot het strand. We klagen niet, integendeel :-).
's Morgens ontbijten we lekker in het zonnetje en maken we een fijne wandeling van enkele uurtjes op het strand. Voor de namiddag staat er een whale watching tour geboekt. Vorig jaar hebben we de walvissen kunnen zien vanuit de kust in Hermanus, maar dit jaar willen we ze graag van dichter bij meemaken. Terwijl we staan te wachten in St Francis Bay op onze schipper, ligt er een zee-otter voor ons te genieten van een vers gevangen vis. Mooi beestje en heel nieuwsgierig, want hij kwam ook even bij ons kijken of we niks lekkers bij ons hadden.
Onze schipper Eaton is een vrolijke gast van een jaar of 20 en samen met de 'whale spotter' Bodie gaat hij ons dicht bij de bultruggen brengen. We hebben de boot voor ons tweetjes want er zijn geen andere gasten die meevaren. We varen eerst voorbij een kolonie zeehonden en dan kruipt Bodie op het dak van de cabine om uit te kijken naar de gentle giants. Dat bleek niet zo'n succes - heel even zien we in de verte een moeder met kalf boven komen, maar die duiken al snel terug onder water en zijn dan verdwenen. Ver weg verschijnt er een splash van een walvis en onze schipper Eaton zet vastberaden de achtervolging in. Jammer genoeg is de zee ondertussen heel erg ruw geworden en diepzwart van kleur, het is onmogelijk om dichterbij te geraken. Het wordt zo ruw dat Bodie terug naar beneden moet komen en wij stevig door elkaar geschud worden. We hebben zo wel onze zeebenen verdiend. En ik (Els) ben niet zeeziek geworden, weer een mijlpaal bereikt!
Na 2,5 uur varen kan deze ervaring in het rijtje van "heerlijk voorjaar in Andalusia" (10° en horizontale regen) en "de mooiste zonsopgang ter wereld in Sri Lanka" (mist en 0 meter zicht) - we zijn zo'n ervaringen dus al gewoon. Jullie zien hieronder dus vooral foto's van geen walvissen :-).
Een beetje teleurstelling is er wel, maar we treur ni. We zetten ons met onze apero op het strand en bewonderen de capriolen van de surfers, ook geen slechte bezigheid :-)

Geschreven door Deanelszebenvics.reisblog