In het hotel waar we verbleven had de overbuur (eigenaar?) vrienden op bezoek en dat mondde uiteraard uit in een feestje. Er wordt een gitaar bovengehaald en in close harmony Thaise klassiekers ten berde gebracht. Heel mooi, maar we kunnen het maar matig appreciëren om 3 uur 's nachts. De Thai geloven niet zomer/winteruur of in verduisteringsgordijnen en dus zijn we om 6 uur wakker. Slecht geslapen, moe en slechtgezind en tot overmaat van ramp hebben de Belgen verloren en gaan de Hollanders door.
Soit, we zijn vroeg wakker, en kunnen dus op ons gemak ontbijten en toch nog op tijd vertrekken.
 

Mae Chaem, Doi Inthanon en de finale rit terug naar Chiang Mai

Om 9 u zitten we al klaar in de auto om te vertrekken. De weg naar Chiang Mai vanuit Mae Sariang is opnieuw niet veel soeps, maar nu we toch vroeg zijn vertrokken, gaan we een omweg nemen langs Mae Chaem. De asfalt wegen hier naartoe zouden nog heel recent zijn en aangezien MaeChaem weg ligt van de grote verkeersassen is dit dorpje nog heel erg authentiek en onbezoedeld door het toerisme. Op de weg er naartoe hebben we al echt het gevoel diep binnen te dringen in het echte Thailand. In een prachtig heuvelachtig landschap zien we een enorme landbouwbedrijvigheid. Dit is duidelijk een regio die niet leeft van toerisme en we kunnen ons een voorstelling maken van het dagdagelijkse Thaise leven. Na een heel erge bochtige weg, komen we aan in Mae Chaem. Dit is een plaats die leeft van de handel. Het is een aaneenschakeling van hout- en golfplaten winkeltjes, die tot de nok gevuld vnl landbouwspullen verkopen (meststoffen, kippenvoer, hakmessen, ...), maar er is ook een verlorengelopen winkel met voetbalgerief, waar onze Vic absoluut naar binnen wil. We hebben veel bekijks als enige Farang (buitenlanders), maar de sfeer is wel heel vriendelijk.
We eten in een "restaurantje", een tuin met open keuken en 4 plastiek tafels en stoelen. Ooit heeft iemand het menu in het Engels vertaald, maar niemand die er Engels spreekt. We eten met ons gevieren een lekkere maaltijd voor in totaal 110 baht (2,5€). Ongelofelijk!
Vanuit Mae Chaem moeten we via de Doi Inthanon naar Chiang Mai. Doi betekent berg en Doi Inthanon is de hoogste berg van Thailand en bestaat uit een groot natuurpark met watervallen en wandelwegen. De wegen naar de top zijn navenant: enorm kronkelig en steil. Onze zogenaamde 4x4 heeft er moeite mee in het klimmen en in het dalen zijn het de remmen die af en toe schokkerig reageren. Het zint me niet erg. Ondertussen hebben we allemaal een beetje onze buik vol van het autorijden en ipv nog naar het natuurpark te gaan, slaan we onmiddellijk af naar Chom Tong waar we de autosnelweg terug naar Chiang Mai nemen.
 

Onze laatste avond in Chiang Mai

We hebben geen duidelijk adres van ons hotel (hetzelfde waarvan we zijn vertrokken). We hebben alleen een vage notie waar het zich ongeveer bevindt, een eindje buiten de stad naast de rivier en we zijn niet zeker hoe we het hotel gaan vinden eens in Chiang Mai. Maar met de kaart op de schoot en onze locatie op de iphone gps, leidt Els me feilloos door het drukke verkeer in Chiang Mai en om half 4 komen we aan in het hotel.
We zetten ons naast het zwembad terwijl de jongens nog een duik nemen en wachten op het autoverhuurbedrijf dat de auto tegen 6u komt oppikken. Als ze er om half 7 nog niet zijn, laten we iemand bellen en wat blijkt... We moesten de auto pas morgen binnenbrengen. Ik heb me vergist in de datum. Wat gaan we doen? Als ze niet een deel van het geld willen teruggeven, overwegen we om morgen door te rijden naar Sukhothai en daar de auto af te leveren. Normaal nemen we morgen de bus en zelf rijden is dus zeker een optie. Maar de man maakt e absoluut geen probleem van: hij heeft het volledige bedrag wel al via de kredietkaart gefactureerd, maar geeft ons gewoon het bedrag voor een dag huur cash terug. Geweldig toch, die Thai.
We vragen aan Pre (de hoteleigenares, een prille dertiger, maar ondernemer pur sang) of ze ons een restaurant kan aanbevelen in de buurt. Niet alleen kan ze dat, ze brengt ons er ook nog zelf naar toe. Authentiek Thais, weliswaar van de betere klasse. We worden bediend door een travestiet (ladyboy?), overduidelijk een man en ons gasten zijn danig gefascineerd. De gesprekken en vragen aan tafel zijn bij momenten hilarisch. Toch wel geweldig hoe normaal en vanzelfsprekend de Thai hier mee omgaan. Chapeau, kunnen wij nog iets van leren. De kaart is enorm uitgebreid en bevat ook exotische dingen zoals insecten, bamboeworm, koeieplacenta en varkensbaarmoeder voor de moedigen onder ons. Wij willen de insecten wel eens proberen, maar de ober/dienster raadt het ons af en vindt het duidelijk zelf maar niks. We blijven iets traditioneler, maar door de uitgebreide keuze bestellen we veel te veel tot groot leedvermaak van het personeel. In ieder geval: het is overheerlijk en zelfs Zeb en Vic eten met smaak van de curry's.
Zo, de Mae Hong Son loop zit er op en het was een fantastische ervaring. We hebben ons echt ontdekkingsreizigers gevoeld en het was geweldig om weg te gaan van de platgetreden paden. Zalig om dit alleen te kunnen beleven zonder dat er 100'en andere toeristen naast u staan om hetzelfde fotootje te kunnen trekken.
Morgen vertrekken we naar Sukhothai en zullen we terug meer in de massa terechtkomen. Dat zal wel wennen worden.

Geschreven door Deanelszebenvics.reisblog