Tegen de avond was mijn enkel stevig gezwollen en deed hij flink pijn. Het voelde alsof er een stevige streep door onze volgende dagen hier getrokken werd, maar gelukkig bestaat er zoiets als Brufen en Voltaren en tegen de ochtend was het al heel wat beter.
We besluiten om onze ambities toch maar wat te temperen en een kortere wandeling uit te kiezen. We blijven in de buurt van de wandeling die we gisteren deden en gaan op pad naar de Tiger falls. Net als we willen vertrekken barst er een onweer los en we twijfelen even of we het er wel op willen wagen. We gaan ervoor en nadat we de eerste 500m door de regen hebben gestapt, komt de zon er al terug door. In de aanloop naar de eigenlijke wandeling komen we langs een eerste waterval. We steken onze regenjassen weg, halen de zonnecrème boven en gaan verder op pad.
De route leidt ons eerst langs de Look-out rock, een uitkijkpunt over de omgeving. En dat vraagt uiteraard wat klimmen - meer bepaald met een stijgingspercentage tussen de 12 en de 26%. Een stevige test voor onze conditie (conclusie: die is niet meer wat het geweest is), maar het uitzicht dat we er voor in de plaats krijgen maakt het de moeite waard.
De wandeling stijgt nog een beetje verder tot aan de Tiger Falls, maar ook hier schiet er weinig meer over van de waterval dan een miezerig straaltje. Vanaf hier daalt het verder af door een afwisselend landschap, stukjes bos, glooiende hellingen, ... en af en toe moeten we een stroompje oversteken.
Op het einde loopt een groepje bavianen met ons mee, er wordt wat heen en weer naar elkaar gekeken, maar gelukkig blijven ze op veilige afstand.
Moe maar tevreden rijden we naar ons huisje, waar 's avonds een hevige storm losbreekt. Maar wij zitten veilig binnen deze keer, laat de storm maar razen...

Geschreven door Deanelszebenvics.reisblog