Oef, de wekker gaat vroeg vandaag. Allez, vroeg, 7 uur is vroeg na een woelige nacht zowel bij ons als bij de jongens. Toch nog een beetje jetlag verschijnselen precies :)
Het heerlijke ontbijt trekt onze slaapoogjes open, net op tijd om de gids te verwelkomen. Vandaag trekken we door het tropisch regenwoud en ook al zitten er hier geen tijgers, krokodillen of ander groot ongedierte, ook voor klein ongedierte is het oppassen geblazen. Dat wordt al snel duidelijk als we onze sokken tegen de bloedzuigers krijgen van onze gids. Een soort plastieken beenverwarmers met een voetje aan van wit katoen - the eighties called, they want their fashion back. Na een danssprongetje op "Fame" (grapje) worden onze schoenen nog extra ingesmeerd met zout (geen grapje), dat zou de bloedzuigers ver weg moeten houden. Geen luxe duidelijk, want de grond krioelt letterlijk van de bloedzuigers, die zich van de grond oprichten zo gauw ze voelen dat er iemand passeert. Tijd om de jungle in te trekken! Als Zeb en Vic horen dat we voor de langste tocht kiezen, zo'n 7 uur stappen, wordt er gezucht, gesteund en met de ogen gerold. Geen erg, ook zuchtend kan er gestapt worden :)
Op het moment dat de gids vraagt: kies ik de makkelijke of moeilijke weg naar de watervallen, kiezen we zonder veel nadenken voor de moeilijke weg. En ja, die kan ook zuchtend gestapt worden :) Maar het gezucht verdwijnt al snel dankzij de wonderlijke jungle-ogen van onze gids. Alles heeft hij gezien, bijzondere spinnen, slangen, miljoenpoten, schijnbaar onzichtbare hagedissen, minuscule boomkikkertjes, apen die van ver weg naar ons op komst zijn...teveel om op te noemen. Daarnaast hebben ook de bomen en planten geen geheimen voor hem en laat hij ons ruiken aan wilde gember, de blaadjes van een jonge kaneelboom, toont hij ons een wilde dourian en vertelt hij honderduit over de oudste soorten bomen, lianen en varens die het tropisch regenwoud rijk is. We luisteren geboeid en staan - soms met open mond - te genieten van al die natuurpracht die bij momenten niet te vatten is. Tegen de tijd dat onze gids een koppel schorpioenen uit hun nest laat kruipen - zonder ze echt op stang te jagen - zijn onze jongens ook al helemaal geboeid door die grootse kracht en schoonheid die hier van het regenwoud uitgaat. We zweten ons te pletter en hebben moeite om de bloedzuigers van onze schoenen te houden, maar dat mag de pret niet drukken. De kers op de taart zijn zeker de twee watervallen waar we een stop doen. Na een kleine 5 uur stappen, wat struikelingen en bijna - valpartijen, is het tijd voor de lunch. We zetten ons op wat grote rotsblokken aan de rivier en kijken uit op een prachtige waterval. Vic en ik steken onze voeten in het water, en in no time komen de visjes alle dode huidcellen van onze voeten knabbelen. De dame van het hotel heeft ons bevoorraad met een overheerlijk noodle gerecht, dat écht smaakt na zo 5 uur klimmen en dalen in de jungle. Op het moment dat Dean beslist om zijn voeten mee in het water te steken om ook zo'n vis-knabbelsessie te ondergaan, komt er een murene met grote snelheid tussen de vissen geschoven, onze kant uit. Oeps, die hebben we liever niet aan onze tenen hangen, we stonden rap terug met ons voetjes op de grond, euh rotsblok. Dan maar verder naar de tweede waterval. Na een klein half uurtje hebben we die bereikt en nu moeten we niet lang nadenken. Zwembroeken aan en lekker verfrissen aan een bulderende waterval...Zeb beslist om gewoon "cool" aan de kant te blijven zitten, er moet natuurlijk iemand foto's nemen hé :-) Na die verkwikkende zwempartij, zetten we de pas er weer flink in, we gaan terug via het "makkelijke" pad, wat inderdaad wel een heel verschil is met de heenweg. Er wordt in ieder geval minder gestruikeld en onze gids blijft ons verbazen met zijn alziende ogen die ons slangen, hagedissen, vlinders en deze keer ook apen toont: sri lankaanse makaken en purple faced langur.
Als we moe maar overweldigd door al die pracht zitten na te genieten met een drankje, komen deze laatsten nog een showke opvoeren naast het terras.
Morgen trekken we verder en verblijven we 2 nachten in een safarikamp. De kans is groot dat daar geen wifi is en dat het volgende verslag iets langer uitblijft. Ongetwijfeld gaan we alweer een bijzondere belevenis tegemoet.

Geschreven door Deanelszebenvics.reisblog