Vandaag staat er weer iets actiefs op het programma: een fietstocht langs de kust van Málaga. Omdat we zo’n 25 kilometer van het stadscentrum verblijven, nemen we de trein. Dat blijkt een goede keuze: de prijs van een treinkaartje valt mee, en onze fietsen mogen gratis mee.
Rond 11 uur arriveren we op het station van Estación de Cártama, een kwartiertje te vroeg, maar de trein is ook een kwartier vertraagd. Na een rit van een half uur stappen we uit in hartje Málaga. Het is Witte Donderdag en dat is te merken: het is druk in de stad, veel Spanjaarden hebben een vrije dag.
Ook zullen de 5 stuks aanwezige cruiseschepen zorgen voor extra bezoekers. We fietsen eerst in zuidwestelijke richting en stoppen na een paar kilometer bij een kleine supermarkt om wat broodjes te halen. Die eten we lekker op aan de boulevard, met uitzicht op zee en de mensen die voorbij lopen. Daarna vervolgen we onze route richting Torremolinos, met als einddoel kasteel Colomares in Benalmádena. Althans, dat is het plan.
De praktijk blijkt weerbarstiger. De route is lastig te vinden, want bewegwijzering voor fietsers is niet aanwezig. Vooral in het natuurpark van de Guadalhorce — een prachtig gebied overigens — is het flink zoeken. Uiteindelijk komen we in Guadalmar Beach, maar daarna lopen we opnieuw vast op onverharde wegen en zandpaden. We zien wel vliegtuigen laag overkomen op weg naar het vliegveld van Málaga, maar raken het spoor bijster. Benalmádena is nog 20 kilometer verderop, maar het schiet zo niet op. We gooien het roer om.
We keren terug naar Málaga en besluiten het in oostelijke richting te proberen. Bij de vuurtoren aan het eind van de haven slaan we weer af richting de boulevard. Daar is het inmiddels nog drukker geworden. Wandelaars nemen het fietspad over en bij de strandtenten staan rijen mensen te wachten op een tafeltje. Na een paar kilometer vinden we gelukkig een vrij terrasje om iets te drinken.
Op de terugweg wandelen we nog even langs de gezellige haven vol restaurantjes en winkeltjes met snuisterijen. Het is inmiddels half vijf. De trein terug vertrekt pas iets na half zes. We kunnen wachten en nog een terrasje pakken ... maar besluiten spontaan de 27 kilometer terug naar onze camperplaats te fietsen. Waarom niet?
Terwijl de stad zich opmaakt voor de processie van morgen, beginnen wij aan onze terugtocht. Het lijkt wel alsof de vierdaagse wandelaars worden binnengehaald. Wegen zijn afgezet en tribunes worden opgebouwd. Tijdens de rit hebben we de wind tegen, maar met behulp van de navigatie vinden we zonder problemen de weg. Even na zes uur zijn we terug, met 65 kilometer op de teller. Moe maar voldaan ploffen we neer bij het zwembad met een welverdiend drankje.

Gelukkig hoeven we niet te koken vanavond: we bestellen Hollandse snacks. Patat met een frikadel, aangevuld met een zelfgemaakte salade.

Geschreven door Batistjes.op.vakantie