We worden wakker door de herrie van de kopmeeuwen. Het is goed weer buiten en besluiten voor het ontbijt een wandeling te maken. We lopen richting het centrum. Het is de zelfde route die Koen ook een keer liep naar school terwijl hij het filmde en wij live meekeken. Langs het water en de haven naar het centrum, dan links af naar de kerk en dan weer rechtsaf. Na een paar honderd meter staan we voor het schoolgebouw van Koen. Aan de overkant daarvan is een winkelcentrum waar we ook doorheen lopen. Als we langs de haven teruglopen raken we nog even aan de praat met Nederlanders die daar met een zeiljacht liggen. Ze waren vanuit Nederland hier naartoe gevaren, gaan dan naar Zweden en tenslotte naar Duitsland. Daar wordt de boot uit het water gehaald. Zij zelf gaan dan weer terug naar Curaçao. Zo kan het ook, denken wij.
Na het ontbijt en de koffie stappen we op de fiets en rijden naar het eiland Tromøya. Hierbij gaan we over de Tromøy brug uit 1961. Eenmaal op het eiland merken we dat het er niet leuk fietsen is. Alleen een fietspad langs een drukke weg. We besluiten weer terug te gaan. Net over de brug is een Rema1000, een supermarkt die volgens Koen betaalbaar is. Daar doen we boodschappen. Heineken bier 33cl voor 27 kronen, 2,70 euro, laten we maar staan. Ik neem om te proberen een Noors biertje 50cl mee waar je ook 24 kronen voor betaalt. Na de boodschappen fietsen we naar de camper en genieten van het mooie weer. Ondertussen heeft Koen gemeld dat hij vandaag niet zo lekker is. We spreken daarom niets af voor de middag.
We zitten even buiten als een man met een hondje langs komt. Hij spreekt Marianne aan en ze raken aan de praat. Na verloop van tijd loopt hij door maar even later komt hij toch terug. “Hebben jullie soms zin om vanmiddag een stuk te gaan varen” vraagt hij aan ons. Hij woont beneden onze camper aan het water en heeft een kleine boot. Hij moet nog even zijn hond uitlaten maar zal met 20 minuten terug zijn. En inderdaad, na twintig minuten komt hij ons ophalen. Wij hebben ondertussen snel even wat gegeten. We lopen met hem mee naar zijn woning aan het water. Hij is het huis aan het verbouwen en het is er een bouwval. De totale vloer is er uit en het verfwerk aan de buitenkant van het houten huis is gebladerd. Hij, zijn vrouw, zoon en dochter leven in het aanbouwtje.
Buiten op het terras wachten wij totdat de man klaar is. Ondertussen is zijn dochter Helena bij ons komen zitten. Het meisje van een jaar of 13 gaat ook mee, evenals de hond. Wat ook meegaat zijn vishengels, dus we zien de bui al hangen.
We maken een prachtige tocht over het water. Op stukken die niet interessant zijn wordt de volledige 100pk in gezet waardoor we over het water scheuren. Tegen het einden van de tocht moet er toch gevist worden. Hiervoor moet eerst het visdraad met de 5 haken en gewicht uit de klit worden gehaald. Niet lang hierna sta ik als een behendige visser de lijn uit te gooien en weer binnen te halen. Na een poosje heb ik warempel een makreel aan de haak. De hengel voor Marianne werkt niet waardoor zijn de lijn met de hand afrolt en naar binnen haalt. Op het moment dat ik de eerste vis vangt heeft zij er vier aan de lijn. Ook ik heb er bij de volgende poging vier vissen aan de lijn hangen. Daarna vangen we niets meer. Ondertussen begint het weer om te slaan en pakken we de boel in.
Met volle vaart gaan we terug naar de steiger bij zijn woning. Daar aangekomen bedanken wij hem voor de leuke middag en gaan terug naar de camper.
Ondertussen had Koen al geappt. Hij vond het vreemd dat we om half vier nog niet terug waren.
Als we in de camper bijkomen van het avontuur begint het buiten goed slecht weer te worden.
Na het eten komt Koen nog langs om even bij te praten en een bak koffie te drinken.

Geschreven door Batistjes.op.vakantie