Het weer is troosteloos. We besluiten gelijk na het ontbijt te gaan rijden. Wel lopen we eerst nog even naar de waterval of we nog zalmen zien springen. Helaas zien we dit nu niet gebeuren. Als eerste stopplaats tikken we Odda in op onze navigatie. In het begin van de rit regent het nog maar na verloop van tijd wordt het droog. Onderweg rijden door het skigebied van Røldal waarbij we door een tunnel gingen waarbij je een draai maakt van 360°. Niet veel later rijden we door de Røldal-tunnel, een 4,6km lange een wegtunnel in de provincie Vestland.
Net voor Odda zetten we de camper aan de kant en eten er een broodje. Vervolgens lopen we langs de waterval richting het stadje.
Het stadje zelf is een oud industrie stadje en niet erg bijzonder om te zien. Het is wel de uitvalsbasis voor de hike door het hooggebergte tot aan Trolltunga (1.180 meter boven de zeespiegel). Deze lijkt ons te lang en te zwaar.
Na deze korte wandeling zetten we de reis voort richting Granvin, waar we een stopplaats willen zoeken.
Om over de Hardanger Fjord over te komen moeten we over de Vallavik brug. Op het stuk weg tussen Kinsarvik en de brug is de weg op sommige plekken erg smal. Op een gegeven moment staat de boel ook vast omdat een auto met caravan met moeite langs een camper komt die voor ons staat. Even verder hebben ze dit probleem van een smalle weg opgelost door stoplichten te plaatsen en het laatste deel door verkeersregelaars.
Maar zowel voor als na de Vallavik brug is een tunnel waarin een rotonde is opgenomen. Door de bijzondere blauwe belichting ziet het er spectaculair uit. Na deze brug en tunnels nemen we de 7, die ons langs de andere kant van het fjord voert. Het is even zoeken naar een geschikte camperplaats of camping. De beoogde camping ziet er niet bijzonder uit waardoor we doorrijden naar een camperplaats. Echter deze is opgeheven. Uiteindelijk komen we uit op camping Hardanger FerieSenter, net na Øystese en net voor Norheimsund.
Hier hebben we een mooie plek aan het fjord met prachtig uitzicht. We staan daar in een rij met nog 5 campers. Links van ons staan er, aan de rand van de haven, nog drie. Als snel zitten we aan de borrel. Het is vijf uur en we zijn het zat. Na het eten fietsen we nog wel even naar Øystese. Hiervoor gaan we over de oude weg. In plaats van deze weg is nu een 1200 meter auto tunnel gekomen. Het plaatsje stelt niet veel voor, maar we zijn er even lekker uit.
Het blijft een rare gewaarwording als we om 23:30 uur naar bed gaan. Het is dan steeds nog bijna licht buiten. Hoe laat de zon op komt weten we niet. Dan slapen we nog.

Geschreven door Batistjes.op.vakantie