Het is even wennen als we ’s ochtends wakker worden en zien dat de lucht grijs is. Na zoveel zonnige dagen voelt het bijna vreemd. Gelukkig trekt het in de loop van de dag open en maakt het grijs plaats voor een stralende blauwe lucht.
We zijn al vroeg op pad richting de Sierra Nevada. De afgelopen dagen konden we vanaf de camperplaats de besneeuwde toppen al zien liggen. We volgen een toeristische route uit een campergids die we van Tim en Lisa hebben gekregen. Het eerste stuk rijden we over de N340a, waarna we een tiental kilometers de snelweg A92 volgen. Bij Rioja verlaten we de snelweg, pakken nog even de N340a mee, maar slaan al snel af naar de A348. Deze weg slingert dwars door de Sierra Nevada en trakteert ons op indrukwekkende vergezichten. De zon is inmiddels volop terug. Door de regen, die hier de afgelopen weken viel, is de natuur verrassend groen en staat in bloei. Een bijzonder gezicht in een gebied dat in de zomer vaak dor en droog is.
Net na het middaguur arriveren we in Órgiva, op de gelijknamige camping. Het is een charmante plek met zo’n dertig staanplaatsen en een paar gezellige huisjes. Wat meteen opvalt, zijn de eeuwenoude olijfbomen die her en der over het terrein verspreid staan.
De rest van de middag nemen we de tijd om te ontspannen. We verkennen op ons gemak de camping en maken plannen voor de komende week. Het is dan een week vóór Pasen en zijn veel Spanjaarden vrij. Het is dan, zeker in de buurt van de kust, lastiger om een overnachtingsplek te vinden. Aan het eind van de dag wandelen we naar het dorpje Órgiva, dat op slechts drie kilometer afstand ligt.
Geschreven door Batistjes.op.vakantie