Ondanks wat rumoer vanaf de naastgelegen camping hebben we goed geslapen. Lastig is wel dat er een aantal voertuigen vroeg vertrekken en lange tijd met een draaiende dieselmotor stilstaan. Het brood voor vandaag komt vanaf de campingwinkel, vlak bij het strand. Na het ontbijt en de koffie stappen we op de fiets, op weg naar Sante-Mere-Eglise. Het plaatsje dat bekend is geworden door de film D-day. Tijdens de invasie van de geallieerden belandde een parachutist in de kerktoren van dit plaatsje. Dit voorval is ook meegenomen in de film. Na een rit van ca 15km door een mooi landschap van Normandië, met vooral veel paarden, komen we op het kerkplein van dit stadje. Er is markt op het plein wat het geheel gezellig maakt. De “militair” hangt nog steeds hoog aan de toren. Nadat we een poosje hebben rondgelopen fietsen we weer terug naar onze camper. Het is ondertussen weer behoorlijk warm maar de wind maakt het toch aangenaam. Marianne belt nog even met Tim, voordat we weer met de camper op pad gaan. Hij en Lisa staan op het punt om op vakantie te gaan naar Malaga. Langs de kust rijden we naar Omaha Beach. Om daar te komen rijden we terug naar de N13 om daarna, aan de ander kant van de baai naar St-Pierre-du-Mont te rijden. Daar gaan we naar de kliffen van Pointe du Hoc. Het nu als monument ingerichte landschap van de kaap is bezaaid met bomkraters en de restanten van metersdikke betonnen bunkers. De bunkers en het uitzicht over de kliffen zijn indrukwekkend. We lopen er een klein uurtje rond waarna we met de camper een plek zoeken om te overnachten. Hierbij komen we uit in het plaatsje Formigny, ten westen van Bayeux. In de boomgaarde van een appelboer zijn, volgens Klein&Fijn van ACSI, 6 plekken. Bij aankomst zijn deze plekken al bezet, maar op het grasveld kunnen we nog staan. Aan de boom hangt een extra verlengsnoer met een verdeelblok. Tegen het einden van de dag staan er wel twintig campers. Het is niet te hopen dat het gaat onweren want dan ontstaat er wellicht kortsluiting. Op het terrein is ook een wc en douche. Uit hygiënische redenen maken we daar geen gebruik van. We hebben immers onze eigen faciliteiten. Op een land van 10.000m2 heeft de eigenaar appelbomen voor de productie van cider. Deze verkoopt hij in zijn eigen winkeltje. Er staan overwegend Nederlandse campers, maar tegenover ons staat een Spaanse familie met ongeveer 10 personen, verdeeld over drie busjes. De hond van de eigenaar struint ’s avonds rond over het veld, terwijl de kat een paar keer langskomt met een muis of mol. Na het eten lopen Marianne en ik nog even naar het dorpje. Het is niet meer dan een kerk met een paar huizen. Er is wel een café, die ook dient als bakker. Handig voor morgen.

Geschreven door Batistjes.op.vakantie