Het is weer een warme dag. Als we ’s morgens opstaan staat de zon al volop te schijnen en is het behoorlijk warm. Vandaag beginnen we onze tocht langs de Moezel. Tegen 10:00 uur verlaten wij de camping en gaan richting Koblenz. Vanaf deze plaats nemen we de noordelijk weg (49) langs de rivier. Het is wederom een prachtige rit richting het stadje Cochem. We rijden echter een viertal kilometers door naar het plaatsje Ernst om daar onze mobiel op een camperplaats te zetten. Deze camperplaats is achter een bakkerij en aan de overkant van de weg is een restaurant met slager. Voor 10 euro kunnen we daar de nacht doorbrengen. Nadat Marianne de camper, voor het eerst, keurig achteruit in het vak heeft gezet – met een compliment van een Zweedse buurman – stappen we gelijk op de fiets om naar Cochem te gaan. Het is er behoorlijk druk, vergelijkbaar met Valkenburg a/d Geul. Maar als je een halfuurtje rondloopt heb je het wel gezien. We gaan na de wandeling wat drinken op het marktpleintje bij het Rathaus. Plotseling begint het wat te onweren en vallen er grote druppels naar beneden. Gelukkig zitten wij beschut onder een luifel. Na een tijdje wordt het weer droog. De druppels die er vielen verdampen gelijk. Terug naar Ernst fietsen we langs de andere oever van de rivier. Bij de camper eten we een broodje en houden daarna siësta. Het wordt raar weer. Op het ene moment is het doodstil en bloedheet en even later begint het weer hard te waaien. Zo af en toe valt er ook een spetter en in de verte horen we het rommelen. Toch gaan Marianne en ik, na deze rustperiode, weer fietsen. Koen heeft geen zin en blijft bij de camper. In Ernst steken we het water over om stroomopwaarts naar Senhein te fietsen. Onderweg passeren wij het plaatsje Beilstein met hoog op de berg de burcht Metternich. Het plaatsje telt slechts een kleine 150 bewoners. Heel even lopen wij door dit dorpje, met ook weer veel vakwerkhuisjes. Bij Senheim kunnen we de Moezel weer oversteken om vervolgens langs de andere kant terug te fietsen. Helaas is deze kant minder mooi als langs de andere oever. Opmerkelijk is wel de steile wijnvelden tegen de bergen. In het Moezel gebied heb je de steilste wijnbergen van Europa. Hoe kan je daar fatsoenlijk oogsten? Hiervoor heeft men tussen de wijnranken monorailsystemen aangelegd. Hoe dit precies werkt is ons op dat moment niet duidelijk. Zo is de middag voorbij als we weer terug zijn bij de camper. Na wat drinken is het toch wel weer snel tijd voor het eten. Terwijl ik en Koen met het eten bezig zijn knoopt Marianne een gesprek aan met een medebewoonster op de camperplaats. Zij en haar man gaan al tien jaar met de camper naar de Moezel. En nog verveelt hun niet. Na het eten lopen we het plaatsje in om een ijsje te kopen. Voor het eerst deze vakantie moeten we douchen in de camper. Dat valt reuze mee. Je hebt wel niet de waterstraal die je thuis gewend bent, maar je kan je goed douchen. Ook zitten we ’s avonds voor het eerst een uurtje binnen. Het wordt buiten fris en we willen ook wel eens uitproberen hoe het is om binnen te zitten. Door het mooie weer van de afgelopen dagen was dat nog niet uitgeprobeerd.

Geschreven door Batistjes.op.vakantie