Verkoeling aan de Normandische strand.
Frankrijk, Sainte-Marie-du-Mont
De verjaardag van mijn moeder. Ze wordt vandaag 93 jaar. Ondanks onze vreemde buren hebben we goed geslapen. Marianne heeft alleen last gehad van dat mens aan de overkant. We zijn alweer snel op pad want we hebben nog een heel stuk af te leggen. We vervolgen de weg N31 naar Rouen. Vanaf deze plaats nemen we de peage naar Caen. Na wat drukte op de ringweg rijden we over de N13 richting Bayeux. Even voorbij deze plaats verlaten we de snelweg om naar Utah Beach te rijden, dat bij het plaatsje Sainte Marie du Mont ligt. Utah Beach was de codenaam van het meest westelijke stranden die in de tweede wereldoorlog waren uitgekozen om te gebruiken voor de landing in Normandië.
Daar is een camperplaats - Aire Camping-Car Park Sainte Marie du Montop – op een 200 meter afstand van het strand. Na wat kleine weigeringen van de inrijkaart hebben we snel een leuk plekje gevonden met uitzicht op een weide met paarden. Wat een verademing als we uitstappen. Er staat een stevige wind bij 26°C. En dat terwijl ze in Nederland gebukt gaan onder een hittegolf. Tijdens de borrel bel ik broer Willem op. Mijn moeder is immers jarig en die wil ik feliciteren. Uiteindelijk krijg ik haar niet aan de lijn omdat het te druk voor haar is. Na het telefoontje lopen we naar het strand. Door het lage getij is er een breed strand. Je kan zo naar de oesterbanken lopen. Deze schelpdieren worden hier veelvuldig geteeld. Het zeewater is gewoon warm, zeker vergeleken met het zeewater bij ons in Monster. Al struinend door het zeewater lopen we iets oostelijk richting het US Memorial. De Amerikanen waren immers de eerste geallieerden die op de ochtend van 6 juni 1944 voet op het toen bezette gebied zetten. Een landingsvaartuig en een tank staan er ook als herinnering.
Vandaag eten we voor de gein een keer in de camper. Voor het eerst is dit qua temperatuur mogelijk. Na het eten en douchen wandelen we nog terug richting strand. Nadat we de naastgelegen camping hebben rondgelopen gaan we nog even naar het strand. De vloedlijn ligt nu vlak voor de strandopgang en de oesterbanken zijn niet meer te zien.
Daar is een camperplaats - Aire Camping-Car Park Sainte Marie du Montop – op een 200 meter afstand van het strand. Na wat kleine weigeringen van de inrijkaart hebben we snel een leuk plekje gevonden met uitzicht op een weide met paarden. Wat een verademing als we uitstappen. Er staat een stevige wind bij 26°C. En dat terwijl ze in Nederland gebukt gaan onder een hittegolf. Tijdens de borrel bel ik broer Willem op. Mijn moeder is immers jarig en die wil ik feliciteren. Uiteindelijk krijg ik haar niet aan de lijn omdat het te druk voor haar is. Na het telefoontje lopen we naar het strand. Door het lage getij is er een breed strand. Je kan zo naar de oesterbanken lopen. Deze schelpdieren worden hier veelvuldig geteeld. Het zeewater is gewoon warm, zeker vergeleken met het zeewater bij ons in Monster. Al struinend door het zeewater lopen we iets oostelijk richting het US Memorial. De Amerikanen waren immers de eerste geallieerden die op de ochtend van 6 juni 1944 voet op het toen bezette gebied zetten. Een landingsvaartuig en een tank staan er ook als herinnering.
Vandaag eten we voor de gein een keer in de camper. Voor het eerst is dit qua temperatuur mogelijk. Na het eten en douchen wandelen we nog terug richting strand. Nadat we de naastgelegen camping hebben rondgelopen gaan we nog even naar het strand. De vloedlijn ligt nu vlak voor de strandopgang en de oesterbanken zijn niet meer te zien.
Geschreven door Batistjes.op.vakantie
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
