We ontbijten buiten, maar het is eigenlijk te koud. Na een bak koffie gaan we dan maar weer op pad. We rijden naar Röttingen, een rit van 24 km. Als we daar de camperplaats oprijden worden we niet enthousiast. Ook hebben we al een indruk hoe de binnenstad eruitziet, want de route naar de camperplaats rijden we al door het centrum. We besluiten door te rijden naar Rothenburg Ob Der Tauber. Het stadje ligt in de regio Franken in het bondsland Beieren en is een kleine, goed behouden, middeleeuwse vestingstad.
Daar staan we, net naast het centrum, op een grote parkeerplaats die ook als camperplaats gebruikt wordt. Na het eten van een broodje hoeven we alleen de weg over te steken om via de poort van de Spital Bastion het oude centrum in te lopen. Het is bijna geheel omringd door een stadsmuur, waarover een rondgang te maken is. We lopen deze gedeeltelijk. Je waant je echt in de Middeleeuwen als je door deze plaats heen loopt. Het middeleeuwse karakter is overal herkenbaar. De stad heeft dan ook in vele historische films geschitterd als decor.
We wandelen een uurtje door de straatjes en besluiten om terug te naar de camper te gaan om een uurtje te gaan fietsen. Hierbij lopen we door de hoofdstraat met de vele uithangborden, wat een gezellig karakter geeft. We lopen door deze straat richting de Siebers toren en komen op het Plönlein. Het is waarschijnlijk het meest gefotografeerde plekje in Rothenburg. Dit beeld zie je menigmaal op foto’s en aanzichtkaarten. Het is dan ook een prachtig plekje wat erg tot de verbeelding spreekt. Het hoogteverschil in de straatjes, het vakwerkhuis met fontein ervoor en twee torens (Siebersturm en Kobolzeller Tor) op de achtergrond. De naam Plönlein komt van het Latijnse woord “planum”, wat “platvierkant” betekent.
Als we bij de camper zijn begint het net te regenen. Totdat het droog is verblijven wij een uurtje in de camper en besluiten dan om maar een wandeling te maken om de stad heen. Zo lopen we door de Burgtuin naar de achterkant van de stad, met onderweg prachtige vergezichten. De wandeling eindigt, aan het eind van de middag, in de biergarten van het centrum.
We merken wel dat het veel rustiger is dan dat ze gewend zijn. Door de corona mist duidelijk de mensenmassa’s die per touringcars worden aangeleverd.
Als we teruggaan naar de camper kopen we onderweg een paar Schneeballen. Nee, ik heb het hierbij niet over die koude witte ballen die men maakt wanneer het gesneeuwd heeft, maar over de Röthenburger Schneeballen. Ook wel bekent onder de naam Fränkische Schneeballen. Een koek soort in bolvorm die bij bakkers verkrijgbaar zijn.
Jammer genoeg is het ’s avonds winderig en koud, waardoor we niet buiten kunnen zitten.

Geschreven door Batistjes.op.vakantie