Bij het opstaan is het slechts 6°C. Dus snel de kachel aan. Gelukkig komt al snel de zon door. Na de koffie vervolgen wij de rit over de A20, richting Limoges. We rijden naar Camping de Mon Village de Cieux in de gelijknamige plaats. Het ligt ten noordwesten van Limoges. Ook dit is weer een voormalige camping die is overgenomen door de organisatie Camping-Car Park en omgebouwd tot een onbemande camperplaats. Het is niet zo'n mooie campingplaats als waar we vandaan komen. Het sanitair gebouw zou geopend moeten zijn maar is afgesloten. Het is 15°C en het zonnetje schijnt. Het eten van een broodje doen we buiten. Na de lunch fietsen we naar Oradour-sur-Glane, dat op circa 7 km vanaf de camperplaats ligt. Het dorp is een indrukwekkend monument van de gruwelijkheden die door de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog zijn begaan. Vrijwel alle inwoners van het dorp werden door een eenheid van de SS op 10 juni 1944 omgebracht en het gehele dorp werd verwoest. Vlak na de oorlog bezocht de Franse president Charles de Gaulle het dorp en besloot dat het dorp moest blijven zoals de Duitsers het hadden achtergelaten. Als je door de straten loopt heb je het idee dat je in een filmset loopt. Alles staat nog precies zoals het op die fatale dag was. Her en der staan restanten van uitgebrande, nu verroeste auto's. Ook de auto van de huisarts staat nog op het plein. Tijdens het bloedbad zijn 642 inwoners om het leven gekomen. Ongeveer 30 inwoners hebben het overleefd. Zij waren op dat moment niet in Oradour of konden ontsnappen. De wandeling door het dorp maakte diepe indruk op ons. En heeft de mensheid er nu iets van geleerd? In Oekraïne en het conflict tussen Israël en de Palestijnen zien we het allemaal weer terugkomen. Na dit indrukwekkend bezoek rijden we terug naar de camperplaats. Daar kunnen we, in de zon, nog een poos buiten zitten. Tegen de avond maken we nog een wandelingetje door het dorp Cieux.
Geschreven door Batistjes.op.vakantie