Dag 9: een indrukwekkende dag:
Polen, Auschwitz
Precies vandaag, 75 jaar geleden, werd Anne Frank met haar familie opgepakt en kwamen uiteindelijk ook hier in Auschwitz terecht. Het kamp die wij vandaag gaan bezoeken.
Om 6:30 uur zijn we al op. Erger moet het niet worden. Wil je gratis, zonder gids, het kamp Auschwitz 1 bezoeken kan dat alleen voor 9:00 uur en na 17:00 uur. Daar tussenin kan je het kamp alleen bezoeken met een gids en zijn de kosten 15 euro p.p. Om de drukte voor te zijn staan we al om 7:30 uur, de openingstijd, in de rij. Ondanks het vroege tijdstip moeten we een uur wachten voor een ticket, want zonder legitimatie kom je niet binnen. Later op de dag spreken we mensen die om 10:30 uur gingen en die hebben 2 uur in de rij gestaan. Na de nodige veiligheidscontroles kunnen we naar binnen. Bij binnenkomst ga je, om het afgezette barakkenkamp binnen te komen, door de wel bekende poort “Arbeit macht Frei”. Een aantal van de stenen barakken op het terrein zijn ingericht als musea. Het is af en toe wel moeilijk om door een barak heen te lopen als er een paar groepen binnen zijn. We hebben er 3 uur rondgelopen om alles te bezichtigen. Indrukwekkend zijn de bergen kleding, schoenen, borstels en menselijk haar.
Zo zijn we voor de middag alweer terug op de camping. Daar eten we wat en luieren een uurtje voordat we de fietsen weer pakken om naar Auschwitz-Birkenau te rijden. Net voordat we willen vertrekken trekt er een enorme bui over. Die hebben we niet zien aankomen.
Het tweede concentratie- en vernietigingskamp is op een paar kilometer vanaf de camping. Tussen de twee kampen rijden pendelbussen, maar die hebben wij niet nodig. Bij het kamp kan je zo naar binnen lopen. Wat een immens terrein is dat. Er hebben 300 barakken gestaan, waarin gemiddeld 400 mensen in verbleven. Een behoorlijk aantal barakken staan er nog maar van het grootste deel is alleen de fundatie en de schoorstenen zichtbaar. In tegenstelling tot Auschwitz 1 zijn van de gaskamers niet meer over dan een hoop puin. Na een lange wandeling over het terrein stappen we weer op de fiets en rijden naar het centrum van de plaats Auschwitz. Op een gezellig plein drinken we daar een biertje.
Het is een indrukwekkende dag. Jammer is wel dat het groot aantal bezoekers ervoor zorgt dat het te massaal is om het nog indrukwekkender te maken.
Om 6:30 uur zijn we al op. Erger moet het niet worden. Wil je gratis, zonder gids, het kamp Auschwitz 1 bezoeken kan dat alleen voor 9:00 uur en na 17:00 uur. Daar tussenin kan je het kamp alleen bezoeken met een gids en zijn de kosten 15 euro p.p. Om de drukte voor te zijn staan we al om 7:30 uur, de openingstijd, in de rij. Ondanks het vroege tijdstip moeten we een uur wachten voor een ticket, want zonder legitimatie kom je niet binnen. Later op de dag spreken we mensen die om 10:30 uur gingen en die hebben 2 uur in de rij gestaan. Na de nodige veiligheidscontroles kunnen we naar binnen. Bij binnenkomst ga je, om het afgezette barakkenkamp binnen te komen, door de wel bekende poort “Arbeit macht Frei”. Een aantal van de stenen barakken op het terrein zijn ingericht als musea. Het is af en toe wel moeilijk om door een barak heen te lopen als er een paar groepen binnen zijn. We hebben er 3 uur rondgelopen om alles te bezichtigen. Indrukwekkend zijn de bergen kleding, schoenen, borstels en menselijk haar.
Zo zijn we voor de middag alweer terug op de camping. Daar eten we wat en luieren een uurtje voordat we de fietsen weer pakken om naar Auschwitz-Birkenau te rijden. Net voordat we willen vertrekken trekt er een enorme bui over. Die hebben we niet zien aankomen.
Het tweede concentratie- en vernietigingskamp is op een paar kilometer vanaf de camping. Tussen de twee kampen rijden pendelbussen, maar die hebben wij niet nodig. Bij het kamp kan je zo naar binnen lopen. Wat een immens terrein is dat. Er hebben 300 barakken gestaan, waarin gemiddeld 400 mensen in verbleven. Een behoorlijk aantal barakken staan er nog maar van het grootste deel is alleen de fundatie en de schoorstenen zichtbaar. In tegenstelling tot Auschwitz 1 zijn van de gaskamers niet meer over dan een hoop puin. Na een lange wandeling over het terrein stappen we weer op de fiets en rijden naar het centrum van de plaats Auschwitz. Op een gezellig plein drinken we daar een biertje.
Het is een indrukwekkende dag. Jammer is wel dat het groot aantal bezoekers ervoor zorgt dat het te massaal is om het nog indrukwekkender te maken.
Geschreven door Batistjes.op.vakantie
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
