We staan best wel een stuk vanaf het plaatsje Ieper, dus moeten we ’s morgens eerst op de fiets om een brood te scoren. Marianne en ik rijden samen naar Ieper om een bakker of supermarkt te vinden. We komen al snel in het oude centrum waar we in een kleine Spar een brood vinden. Na het ontbijt gaan Koen en ik zoeken of we de storing van de boiler kunnen oplossen. Nadat we het bed hebben leeggehaald kunnen we bij de warmwatervoorziening. Ik kijk de zekering na maar die blijkt in orde. Nadat we die hebben teruggeplaatst en de stroom er opnieuw zetten doet de installatie het zomaar weer. Gelukkig. We stappen daarna gelijk op de fiets om naar Passendale te rijden.
Na een rit van ongeveer 10km komen we aan in het park. Na een bak koffie in het restaurant lopen we naar het naast gelegen Memorial Museum Passchendaele. Daar krijgen we, met behulp van een audiotour, te horen en te zien wat erin de 1e wereldoorlog allemaal heeft afgespeeld in deze omgeving. Onderweg hier naartoe kregen wij al een beetje een indruk door de vele begraafplaatsen (totaal zijn er 170 stuks) die we tegen kwamen. Dit deel van Vlaanderen heeft het erg zwaar gehad tijdens de 1e wereldoorlog. In vijf maanden tijd vielen tijdens opeenvolging van slagen, een half miljoen slachtoffers (doden, vermisten en gewonden). De frontlijn verschoof tijdens de gruwelijke gevechten slechts 8 kilometer. Hierbij veranderde het landschap, door de hevige artilleriebeschietingen en de felle regen tot een modderzee waar niemand kon schuilen. Buiten het museum zijn wat loopgraven nagebouwd, waardoor we een indruk krijgen hoe het er uit heeft gezien. Na dit bezoek fietsen we door naar Tyne Cot Cemetery. Dit is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog en bevindt zich net naast het dorp Passendale. Daar liggen maar liefst 11.957 doden begraven, waarvan 8.369 niet meer geïdentificeerd konden worden. Na dit indrukwekkend bezoek rijden we terug naar onze camper. Na een bak koffie gaan Marianne en ik boodschappen doen. Buienradar voorspelt een regenbui en die willen we voor zijn. En de voorspelling komt uit. We zijn nog maar net terug en een heftige regenbui barst los. Na een half uurtje is de bui over en kunnen we weer naar buiten. Het resulteert wel dat de harde wind verdwenen is. We eten, voor vakantiebegrippen, vrij vroeg. We gaan ’s avonds naar de Menenpoort, een herdenkingsmonument in de stad Ieper. De stadspoort werd in 1927 door de Britten gebouwd aan de oostzijde van de stad, ter nagedachtenis van de ongeveer 54.900 Britse soldaten die in de Eerste Wereldoorlog sneuvelden en niet meer geïdentificeerd of teruggevonden werden.
Sinds 1928, uitgezonderd 1940 tot 1944, wordt hier iedere avond, klokslag acht uur door een groep klaroenblazers van de Last Post Association de Last Post gespeeld.
Wat komen daar veel mensen op af. Ik denk dat er ruim duizend mensen staan. Door Canadese en Schotse scoutinggroepen worden kransen gelegd. Het ritueel duurt ongeveer een kwartiertje, waarna we de stad in lopen. Wat een verrassend mooi oud centrum heeft dit plaatsje. Op de Grote Markt drinken we koffie. Tijdens de terug wandeling naar de fietsen lopen we langs een leuk biercafé. We kunnen de verleiding niet weerstaan en gaan naar binnen. In de achtertuin neemt Marianne een Straffe Hendrik, Koen een St Arnoldes Bier en ik een proefblaadje met 4 soorten bier. Zo zijn we vrij laat bij de camper. Na een praatje met camperaars, die net naast ons zijn komen staan, is de avond om.

Geschreven door Batistjes.op.vakantie