Vandaag nemen we afscheid van Duitsland. Na 3 dagen op één plek te hebben gestaan wordt het tijd om te vertrekken. Even twijfelen we of we gelijk naar de Frans kust rijden, maar Koen wil graag dat we even Luxemburg aantikken. Maar eerst hebben we het gebruikelijk tafereel. Boodschappen doen, ontbijten, opruimen, koffiedrinken en, voordat we echt kunnen gaan rijden, water lozen en vers water tanken. Na dit ritueel gaan we op pad. Voordat we naar het hertogdom gaan rijden we eerst naar Cloef. Een uitzichtpunt op een twintigtal kilometers onder Saarburg. Hoog op een berg, net in een 180° bocht van de rivier, heb je een prachtig uitzicht. Hiervoor moeten we vanaf de camper een kleine kilometer lopen. Je loopt hierbij onder een klimboompark door. Ik heb net een parkeerkaartje gekocht en wil die op de dashboard leggen van ons voertuig. Dit kaartje glijdt echter gelijk van het dashboard het ventilatierooster in. Daar komen we nooit meer bij. Het nieuwe kaartje - gelukkig kosten ze maar een euro - hebben we met maar met duct-tape vastgeplakt.
Bij dit park kopen en we gelijk aanzichtkaarten, met postzegels, voor Mini Heezen, mijn moeder en mijn collega John van der Sande. De laatste als grap omdat hij er elke keer om vraagt. We zien hierbij één ding over het hoofd. Voordat je Duitsland uitrijdt moet je ze wel eerst op de bus doen. Tijdens de rit richting Luxemburg passeren we verschillende plaatsjes maar voordat we de brug over de Moezel overgaan zijn we die kaarten nog steeds niet kwijt.
We vinden een camperplaats bij een jachthaven en camping in het plaatsje Schwebsange. We zijn er 10 minuten te vroeg, want de havenmeester is pas om 13:30 uur aanwezig. Na even wachten kunnen wij ons inschrijven en krijgen wij een plek toegewezen aan het einde van de haven. We hebben daarbij uitzicht op de jachten en de rivier. Terwijl Koen bij de camper blijft gaan Marianne en ik een stuk fietsen. Misschien kunnen we nu wel de kaarten posten, mits we in Duitsland een brievenbus tegen komen. We zitten wel in Luxemburg, maar aan de overkant van de rivier ligt Duitsland. Eerst rijden we naar Remich. De weg er naartoe, langs de Moezel is saai, maar het plaatsje is levendig. Daar steken we de Moezel over zodat we weer in Duitsland zijn. Langs de oostelijke oever van de rivier rijden we naar Perl. Uiteindelijk zien we daar, bij het treinstation, een brievenbus voor onze kaarten. Net op tijd want daar steken we de Moezel over richting het Luxemburgse Schengen, de plaats bekend van het Europees akkoord. Vervolgens gaan we weer terug naar de jachthaven.
’s-Avonds steken we de barbecue weer aan. Voor ons belemmert heel even een geel busje het uitzicht. Na een uurtje wordt de bus, om onverklaarbare reden, opeens verplaatst naar een andere plek. Later op de avond lopen Marianne en ik nog een rondje langs de haven en over de camping. De camping ziet er wat verloederd uit. Wel is de gehele entree vernieuwd en ziet er mooi uit, maar de velden mogen wel een opknapbeurt hebben.

Geschreven door Batistjes.op.vakantie