Opgestaan met een wolkeloze hemel. De voorspellingen waren goed. Insmeren dus. Eerst nog wat inkopen gedaan voor deze dag en zondag. Gelijk ook nog even langs H&M, want door het warme weer had ik duidelijk niet genoeg schone kleren meegenomen. Terug bij het hotel raakte ik in gesprek met 3 Schotten. Ze kwamen uit de buurt van Glasgow. Hoe toevallig; juist nadat ik vorig jaar in Schotland ben geweest. Dan eindelijk op pad. Het eerste doel was Schloss Wolfsberg. Het slot ligt boven de stad in het oude deel. Wolfsberg heeft een oude binnenstad, maar daarom heen is veel nieuwbouw. Bij het slot aangekomen kon ik helaas niet naar binnen. Vanwege een trouwerij was het afgesloten voor publiek. Maar ja, van boven af had ik een mooi uitzicht op de stad en de bergen er omheen met ook hier nog sneeuw op de hogere bergen. Vanaf het slot weer terug naar de stad. Op de weg terug was de Markuskirche de blikvanger. Ik zag mensen op de toren van de kerk. Goed idee om daar heen te gaan. Eenmaal beneden was de deur naar de toren gesloten. Navraag leerde mij dat voor een bezoek aan de toren een afspraak gemaakt moest worden. Bij een cafe waar ik koffie dronk kreeg ik het telefoonnummer. Helaas werd er niet opgenomen. Dan maar een bezoek aan de kerk zelf, wat ook de moeite waard was. Naast de Markuskirche staat de kleinere St Annakirche. Beiden liggen in de Altstadt. Van daar ben ik verder gelopen langs de rivier Lavant. Daarbij kwam ik langs een ander slot wat nogal vervallen was; Schloss Bayerhofen. Er hing zelf een bordje aan het pand met de waarschuwing: Achtung Dachlawine. Weer eens wat anders dan een sneeuwlawine. Het slot ligt gelijk ook aan de buitenrand van de Altstadt. Het laatste bezoek was aan het Kapuziner Kloster. Eigenlijk was het alleen nog maar een kerk. Als klooster werd het niet meer gebruikt, omdat er vrijwel geen monniken meer zijn. Daarmee had ik de hoogtepunten van het oude deel van Wolfsberg gehad. Het stelt niet heel veel voor, maar met heel veel mooie panden, waaronder het Rathaus, en leuke oude straatjes is het toch leuk om te zien. Terug naar het hotel. Even opfrissen. Dat was wel nodig bij een temperatuur van 27 graden. Vervolgens weer op pad richting de Lavanttal Arena voor een wedstrijd uit de Oostenrijkse Bundesliga; Wolfsberger AC tegen SK Sturm Graz. Een streekderby. Het stadion het 2 tribunes langs de lange zijden van het veld met een los uitvak, met een ateletiekbaan rond het veld. Het was een duel tussen de nr. 2 van onder (WAC) tegen de nr. 2 van boven (Sturm Graz). In de 1e helft was ook wel duidelijk waarom. Sturm Graz domineerde en kwam terecht op voorsprong. Compleet tegen de verhouding in werd het op slag van rust toch 1-1. Na de rust was het beeld totaal anders. Nu domineerde Wolfsberger AC. Dat werd beloond met een 2e doelpunt. Voor 4.083 toeschouwers eindigde de wedstrijd in 2-1 voor de thuisclub. Na de wedstrijd snel weer terug naar het hotel. Snel douchen, schone kleren en richting het station voor een ritje met de trein naar St Stefan. Vandaar te voet naar de Eventhalle voor het concert van Tagtraümer. Even na 8 uur begon het voorprogramma. Ik weet niet hoe de band heet, maar ze speelden zeker niet slecht. De verrassing was compleet toen er nog een 2e artiest in het programma optrad. Niemand minder dan Ina Regen die met haar schitterde debuutnummer Wie a Kind door gebroken was in Oostenrijk. Mijn avond kon al niet meer kapot. Na Ina Regen was het de beurt aan Tagtraümer. Daarvoor moest de zaal tot bijna 10 uur wachten. Maar het concert was top met alle succesnummers van de band. Het concert werd even onderbroken omdat een klein groepje in het publiek een eigen feestje vierde. Zanger Thomas vertelde even dat ze dat heel storend vonden en ook niet fijn voor het overige publiek. Vond ik wel stoer. Als toegift speelden zij Breakeven van the Script. Hoe toevallig. In maart had ik in Amsterdam een concert van the Script bijgewoond. Na het concert naar buiten in de hoop een taxi te vinden. Maar ja, die stonden er niet. Er kwamen er wel een aantal. Die bleken al besteld te zijn. Bij een van de taxi's maar geïnformeerd naar een telefoonnummer. Meevaller was dat de passagiers mij uit nodigden om mee te rijden. Dat was echt super. Ze verbaasden zich dat ik speciaal voor het concert naar Oostenrijk was gekomen. Nou ja, het was min of meer een tractatie aan mezelf voor het uitlopen van de marathon van Rotterdam. Zo was ik toch nog op tijd terug bij het hotel. Ik kan terug kijken op een superdag. Prima weer een mooi programma.

Geschreven door Aad.op.vakantie