De dag begon met wat bewolking. In de loop van dag werden buien verwacht. Maar evengoed zou het weer boven de 30 graden worden. Ik had voor mezelf een tweeledig programma uitgedacht. Eerst naar de Rosengartenschlucht in Imst en daarna naar het Pitzal om daar met de bergbahn omhoog te gaan naar de gletscher. Vanaf Pfunds is het ongeveer 3 kwartier naar Imst. Na enig zoeken vond ik de Rosengartenschlucht. Een schlucht is een kloof tussen 2 bergwanden waar een riviertje doorheen loopt. Via bruggen en trappen kun je door de kloof lopen. Het soms flink klauteren. In dit geval begon het redelijk vlak, maar na een tijdje was dat over. Ondanks de schaduw was ik halverwege zo'n beetje doorgezweten. Iemand die ik ontmoette vertelde dat het door hoge luchtvochtigheid in de kloof kwam. Na een uur kwam ik aan het eind van de kloof. En daar was het niet vochtig, maar warm. Helemaal aan het eind was een groot gemaakt, die Blaue Grotte. Daar was het gewoon lekker koel. De terugweg ging sneller omdat de weg toen vooral naar beneden ging. Voor wie nog nooit in zo'n kloof is geweest is het echt een aanrader. Tussen de kloof en Imst vielen me een paar huizen op. Die waren deels in en deels buiten de berg gebouwd. Een van de bewoners vertelde dat zijn huis 300 jaar oud was. Van Imst ben ik verder gereden naar het Pitztal. Dat ligt tussen het Oberinntal en het Otztal. Ik was daar nog niet eerder geweest. Het is een mooi, smal dal. De grootste plaats in het dal is St. Leonhard. Aan het eind van het dal in Mittelberg gaat een kabelbaan omhoog naar de Pitztaler Gletscher. Nou ja kabelbaan. Vanuit het dal gaat je eerst naar het tussenstation met een soort trein. Dat was een mooie ervaring. Dat gaat best nog hard. Bij het het tussenstation keek ik mijn ogen al uit. Hier waren nog genoeg ijstongen en ook meer sneeuw dan in het Kaunertal. Met een cabinelift ging het verder omhoog. Steeds hoger werd het steeds witter. Het eindpunt ligt op 3.440 meter. Zo hoog was ik nog nooit geweest. Van af het eindstation kon ik nog een stukje hoger naar een uitzichtplatform. Intussen werd de lucht al grauwer door de naderende buien, maar ik had super veel geluk dat het juist daar telkens weer zonnig werd. Het was daar adembenemend. Ik ben zelden op zo'n mooie plek geweest. Rondom alleen maar bergtoppen; die van het Lechtal, Zillertal en weer ik niet wat nog meer. Verder veel sneeuw en ijs. De lucht was er behoorlijk ijl, maar echt super super mooi. Het maakte in ieder geval de prijs van de lift goed. Die was maar liefst 39 euro. Nou ja in de vakantie doe je wat gekker dan normaal. En ik had het ook niet willen missen. Van af de uitzichtpunt zag ik de eerste buien al vallen. Om half 4 ging de laatste vaart naar beneden. Eenmaal beneden ben ik weer aan de terugreis naar Pfunds begonnen. Vanaf Wens in het Pitztaler gaat er weg over de bergrug die uitkomt in Fliess in het Oberinntal. Ook deze weg was ik nooit gegaan. Het bleek een schitterende weg die over de berg slingerde. Vlak bij Fliess ging het met een paar haarspeldbochten maar de B180 richting Pfunds. Het was weer een enerverende, mooie dag. Nog 1 dag en dan zit het er weer op.

Geschreven door Aad.op.vakantie