Vandaag was het zover. Het bezoek aan het WDC Dolphin Centre in Spey in de verwachting daar dolfijnen te spotten. Het meisje van het hotel had onderweg naar het hotel echter geen dolfijnen gezien. Een slecht voorteken? Toch maar op weg. De dag was druilering begonnen met veel wind. Eerst ben ik naar Elgin gereden om de restanten van de cathedraal te bekijken. De ruine was behoorlijk imposant. Het moet een hele mooie cathedraal geweest zijn. Inmiddels begon het al harder te regenen. Op naar Spey Bay. Volgens de BBC zou het rond 10 uur even opklaren. Dat klopte inderdaad toen ik daar aankwam. Maar het centrum ging pas ruim een half uur later open. Ik besloot om dan maar te gaan bekijken voor wat ik later op de dag had gepland. Eerst maar naar Buckie. Vanuit de haven gingen per dag een paar tochten met een schip om dolfijnen te spotten. Echter, door de hoge golfslag ging de Gemini Explorer niet naar buiten. Weer een teleurstelling. Dan maar verder. Via Portessie en Findochty kwam ik Portknockie aan. In de plaatselijke Spar heb ik daar wat inkopen gedaan. Er hing daar een foto aan de muur van een bijzondere rots. Ik vroeg aan de mevrouw van de Spar waar die foto genomen was en het bleek dat demrots een klein stukje verder langs de kust stond. De Bow Fiddle Rock was er inderdaad. Op weg er naar toe barstte de eerste hevige bui los en binnen no-time was mijn broek doorweekt. Maar ik had wel mijn foto. Het viel me op dat langs de hele kust de huizen bijna allemaal van leisteen waren gebouwd. Het gaf de dorpjes een gemoedelijk aanzien. Van Portknockie ben ik naar Cullen gereden waar boven het dorpje een bijzonder viaduct loopt. Inmiddels regende het aan een stuk door keihard. Nog even de BBC gecheckt en vanaf 2 uur zou het droog worden. Eerst ben ik toen maar naar het plaatselijke koffietentje gegaan om vervolgens langs de kust mijn lunch op te eten. Daar heb ik voor de 2e keer die dag een andere broek aangedaan in de auto. Tegen 2 uur werd het warempel droog. Even snel een paar foto's gemaakt van het viaduct, wat ooit een spoorwegviaduct was. Daarna naar Spey Bay. Daar aangekomen was het mooi weer geworden met zon! Vol vereschting ben ik met verrekijker naar de kust gegaan. Volgens de medewerkers van het Dolphin Centre zou het moeilijk zijn om dolfijnen te zien vanwege de hoge golven. Maar dat hield me niet tegen. Ik heb gekeken tot ik er scheel van zag, maar dolfijnen heb ik niet gezien. Ik baalde enorm. In het centrum werden de gespotte dolfijnen bijgehouden en toen bleek dat de laatste (16) dolfijnen een week eerder waren gezien. Ik baalde enorm, ook al omdat het weer zo slecht was geweest. Op naar de Cairngorms dan maar voor mijn verblijf in Braemar. Al snel klaarde mijn humeur weer op. Wat een geweldige uitzichten kreeg ik te zien. Ik reed door bossen vol naaldbomen. Ook al was het niet warm, toch deed ik het raam een stukje verder open vanwege de geur van de dennenbomen. Of je met je je neus in een kerstboom stak. De weg ging weer op en neer en heen en weer over een paar mooie stenen bruggen. Op een gegeven moment was daar ook weer een regenboog. Een maal aangekomen in Braemar besloot ik direct dat dit het plaatsje was met de mooiste ligging van de plaatsen waar ik tot nu toe was geweest. Braemar is een gezellig klein dorpje gelegen tussen de heuvels vsn de Cairngorms. De Cranford Guest House waar ik mijn intrek heb genomen in de Stewart Room en waar ik 2 nachten blijf is ook super. Vanavond lekker lamsvlees gegeten en in plaats van een toetje de plaatselijk whiskey geproefd. Zo is een dag die beroerd begon toch nog geeindigd met een happy end!

Geschreven door Aad.op.vakantie