Vanmorgen werd de dag wederom begroet met een heerlijk zonnetje en een strak blauwe lucht. Vandaag zou het rond de 30 graden worden. Een goed plan om het weer wat hogerop te zoeken. En deze keer niet zo ver van Pfunds. Van Pfunds ben ik een stukje terug gereden door het Oberinntal naar Prutz. Bij Prutz begint het Kaunertal. Vanaf Prutz gaat de weg het Kaunertal in. 8 jaar geleden was ik hier ook nog geweest. Sinds die tijd waren er weer 3 tunnels op de route naar de gletscher aangelegd. Na de tolpoortjes brgon het echte werk. Via een route met 26 haardspeldbochten kom je bij de gletscher. Eerst passeer je een groot stuwmeer. Langs het stuwmeer loopt een smalle weg. En alsof de weg al niet smal genoeg is liepen er een stuk verderop ook nog een stuk of wat koeien op hun gemak op de weg. Die maken zich niet druk. Aan het eind van het stuwmeer gaat het snel omhoog en volgt de ene na de andere bocht. Onderweg naar boven ben ik diverse keren gestopt. Wat een mooie uitzichten heb je daar. Mooie beekjes die langs de weg stromen, diepblauwe meertjes. Echt prachtig. Hoe dichter je naar boven gaat hoe meer je de besneeuwde toppen ziet. Eenmaal boven werd ik direct geconfronteerd met de gevolgen van de klimaatverandering. In 1985 was ik hier voor het eerst. Toen lag er volop sneeuw en waren er veel mensen aan het skieen. Maar nu was dat heel anders. De gletschertong is flink gereduceerd, er was weinig sneeuw, ook waarschijnlijk door de warme junimaand, en geskied werd er al helemaal niet. Er is daar op een hoogte van 2750 meter een bergstation met restaurant. Vandaar kun je met de kabelbaan omhoog naar het uitzichtpunt bovenin het dal. Dat ligt op 3108 meter. Ik besloot dat verschil te gaan lopen. Maar eerst maar even gegeten in het restaurant. De weg omhoog bestond alleen maar uit stenen, daar waar vroeger sneeuw lag. Ongeveer 150 meter onder het uitzichtpunt leek de weg op te houden. Ik wilde al terug gaan toen er 2 mensen omhoog kwamen. Het bleken 2 Limburgers te zijn. We vonden toch nog een weg omhoog. Eenmaal boven was er geen mens. Het bleek dat de kabelbaan het begeven had. Toch blij dat ik te voet omhoog was gegaan. Het uitzicht is geweldig. Je kijkt over de toppen van Italiaanse en Zwitserse bergen en ook op de Silvretta hoogte, daar waar ik gisteren was. Na een tijdje daar te hebben genoten hebben we de weg naar beneden weer ingezet. Na afscheid van het Limburgse stel te hebben genomen ben ik weer richting Pfunds gegaan. Een stuk voor de tolpoorten stond een wat ouder echtpaar te liften. Zij hadden een lekke band gekregen en wilden te voet naar tolpoortjes om daar het een en ander te regelen. Ik heb ze maar meegenomen en gevraagd of hij dan geen reserveband had. Het bleek dat hij een wat nieuwere Audi of VW had die geen reservewielen meer hebben. Schijnbaar uit ruimtebesparing. Ben ik blij met mijn Ford van bijna 14 jaar. In Prutz heb ik ze afgezet, waar ze wat gingen regelen. Op de terugweg nog een even naar Samnaun gereden om te tanken en om de voorraad whisky weer aan te vullen. Het tanken was dit keer een stuk duurder, 94,5 eurocent! Ik kan weer een geslaagde dag bijschrijven.

Geschreven door Aad.op.vakantie