Vandaag liep de geschiedenis van de Joodse bevolking als een rode draad door de dag. Het begon al direct onderaan de Elisabethbrug. Daar staat een kunstwerk wat de eeuwigheid voorsteld. In het monument staan heel veel cijfers. Die staan voor de nummers die gedeporteerde Joden in hun armen kregen getatoeerd. Voor het kunstwerk lagen tegels met alle namen van concentratiekampen. Zomaar een klein kunstwerk, maar met een hele lading geschiedenis.
Van daar ben ik naar de Joodse wijk gegaan. Aanvankelijk wilde ik op eigen houtje door de wijk gaan, maar heb ik toch besloten om met een gids door de wijk te gaan. De rondleiding begon bij de grootste synagoge van Budapest, de Dohany Synagoge. In het kort vertelde de gids het een ander over de tuin bij de synagoge, die gevuld is met steentjes met daarop namen van gedorteerde Joden. Ook wees hij op de boom des levens, maar daarover later meer.
Van de Dohany Synagoge ging het de wijk in. Al snel viel een kunstwerk op wat bij goed kijken de Rubikubus voorsteld. Wie heeft zich daar niet aan geergerd! Net daar voorbij staat een 2e synagoge, de Status Quo Synagoge. Eenmaal binnen kregen we het een en ander te horen over de diverse synagogen van Budapest. De Dohany Synagoge huisvest een groep joden die al lange tijd wil integreren in de westerse samenleving, zonder hun principes los te laten overigens. Een 3e synagoge is de Ortodoxe Synagoge. Degenen die daar aan verbonden zijn willen vasthouden aan de oude principes. De Status Quo Synagoge zit er tussen in. Wrang is echter dat deze synagoge wacht op renovatie en dus geen diensten heeft. De renovatie staat gepland maar word telkens vooruitgeschoven. En passant vertelde de gids dat de Hongaren in de geschiedenis nooit een oorlog hebben gewonnen, omdat ze altijd aan de verkeerde kant stonden.
Een stukje verder is een nieuwer gebouw met een grote boog eronder door. Deze boog had onderdeel moeten zijn van een een promenade door de stad richting de Donau, maar door het uitbreken van de oorlog is het bij deze ene boog gebleven.
Van daar ging het naar de joodse hofjes, beter bekend als de Gozsdu Hofjes. Dat is het gebied waar ik gisteren ben gaan eten. Nu was er, zoals iedere zondag, een vlooienmarkt. Voordat we terugkeerden naar de Dohany Synagoge passeerden we de Orthodoxe Synagoge.
Eenmaal terug bij de Dohany Synagoge werd de rondleiding overgenomen door een andere gids en gingen we eerst binnen in de gebedszaal. Iedereen kreeg daar een papieren keppetje, die echter constant van je hoofd viel. Ze hadden er plakband bij moeten geven! In de gebedszaal vertelde de gids heel veel, waar ik helaas niet zoveel van heb meegekregen. Wat ik wel hoorde was dat er nu nog zo'n 120.000 Joden in Budapest wonen, terwijl dat er voor de WO2 minstens 700.000 waren. Al in de twintiger jaren werden er in Budapest maatregelen genomen tegen Joden. De rondleiding eindigde in het gebedshis en vandaar kon je op eigen gelegenheid in de overige delen van het complex kijken. Buiten ligt de tuin met de naambordjes. Uiteraard geven die niet ale gedoprteerde Joden weer, maar desondanks is het indrukwekkend om te zien. Wat nog meer indruk maakt is de Boom des Levens achter het complex. De boom is een kunstwerk met allemaal metalen blaadjes waarop namen staan van gedorteerde Joden. Even verder staat een muur met allemaal vakjes met steentjes erin met namen erbij. Ook die staan voor de Joden die niet meer terug kwamen. De steentjes tref je ook aan in de kampen waar de Joden omkwamen, zoals ik ondermeer in Bergen-Belsen heb gezien.
Van de Joodse wijk ben ik naar Leopoldstad gegaan. Wat me opviel was dat de Joods wijk best wel grauw is. Wat een contrast is dan Leopoldstad waar het parlement zetelt. Via de Donaupromenade kwam ik bij de Kettingbrug. Aan de andere kant van de Donau ligt boven op heuvel de trotse Burcht in al zijn pracht en glorie. Vanaf de Kettingbrug ben ik de wijk ingegaan en zie je duidelijk het verschil met de Joodse wijk. Prachtige gebouwen sieren de wijk. Allereerst kwam ik bij de Sint-Stefanusbasiliek. Een prachtige kerk met mooie hoge torens. Ik ben daar even binnen gaan kijken. Ik vind de kerk niet zo mooi als de kathedralen zoals ik die eerder in Noord-Ierland had gezien, maar ook deze was zeker de moeite waard. De toegangsprijs was 200 florinten, wat nog niet eens een euro is.
Verder richting de gebouwen van het parlement kwam ik eerst over een plein met hele moderne gebouwen waarin ondermeer C&A gehuisvest is. Verder in de wijk staan prachtige gebouwen met daarin ondermeer de Hongaarse Nationale Bank. De gebouwen staan rondom een pleintje waar ook weer een gedenkteken staat voor de omgekomen Joden.
Verder richting de Donau kwam ik bij het parlementsgebouw. Wat een prachtig gebouw met allemaal torentjes en een mooie koepel. Rondom het parlement staan diverse beelden, waaronder ook weer een oorlogsmonument. Ook hier was er om precies 4 uur de wisseling van de wacht. Op dat moment ging ook de zon achter de heuvels rond Budapest. Zo kan je gelijk merken dat de wintertijd is ingegaan.
Langs de Donau ben ik terug gelopen richting de Elisabethbrug. Net voorbij het parlement kwam ik langs een bizar tafereel. Langs de de kade van de Donau staan daar tientallen metalen schoenen die een bizar verhaal vertellen, wat ik eerder op dag van de gids hoorde. De Joden moesten al hun bezttinben afgeven voordag ze werden afgevoerd. Hun schoenen was het weinige van waarde wat ze nog hadden. Maar ook die moesten zij afstaan om daarna langs de waterlijn te wirden vermoord door Nazi's. Onder de schoenen waren ook kinderschoentjes. Echt bizar als je je voorstelt hoe dat gegaan moet zijn.
Na het momument ben ik via de Kettingbrug weer de Donau overgestoken en ben ik onder de langs de Burchtheuvel gelopen met als doel het Rudasbadhuis. Budapest telt diverse badhuizen. In het badhuis heb ik gekozen voor de optie Thermal pool bath voor een paar uur heerlijk relaxen. Tot deze optie behoren 5 baden met temperaturen varierend van 26 tot 42 graden. Deze eerst maar even uitgeprobeerd. In een van de baden raakte ik in gesprek met een vrouw uit Nebraska. Zij was met haar man bezig aan een toer van 30 dagen door ondermeer Kroatie, Rome en Salzburg. Bij haar was ook een zoon of dochter met partner die nu in Dublin woont. Het gesprek ging ook over politiek em ze was duidelijk een aanhanger van Mr. Trump. Ik heb dag maar zo gelaten en ben de sauna en stoombaden op gaan zoeken. Dat was flink zweten, maar wel even lekker en natuurlijk daarna wel in het koude dompelbad. Een bezoek aan het badhuis is een echte aanrader bij een bezoek aan Budapest. En zo is dag 2 ook weer voorbij.

Geschreven door Aad.op.vakantie