Wanneer we wakker worden, regent het niet, maar de wolken hangen laag. Na het ontbijt rijden we eerst naar het uiterste punt van dit schiereiland: Point of Sleat. Het is een kleine maar oh zo mooie kronkelweg langs het water. Net wanneer we parkeren, begint het te regenen. Het is een uur stappen om aan het mooie strand vanwaar je uitzicht kan hebben op het gebergte Black Cuillins. Maar in dit weer is de zichtbaarheid niet erg groot. We besluiten het toch maar niet te doen.
We rijden een stukje terug tot aan Armadale Castle. Dit was het kasteel van de MacDonald clan. Het kasteel is nu een ruïne waarin bomen en planten groeien, maar er is ook een mooi museum en een arboretum in de tuinen. Het is een knap opgebouwd museum dat ons meer vertelt over de clan MacDonald, over de gescheidens van Skye en de Jakobitische oorlogen (en Bonnie Prince Charlie). Er is ook een verkleedhoekje voor kinderen waar we Nand ineen Schotse kilt kunnen steken. Hij wil eerst geen rokje aan ;-), maar laat zich dan toch verkleden.
We wandelen daarna door de prachtige tuinen en bewonderen de ruïnes.
Na een lekkere koffie is het tijd om dit prachtige eiland te verlaten. We rijden terug de brug over. Lucas zit aan het stuur. Het links rijden gaat hem goed af en hij geniet van de rit.
We stoppen in Plockton, een stadje aan de kust. Wel, stadje is misschien een iets te straf woord. Het is niet meer dan 1 lange straat. Er zijn 4 restaurants en dat maakt het al een grotere plaats in Schotland. Plockton heeft een micro-klimaat, er staan zelfs palmbomen in de tuinen. We gaan eerst op zoek naar 1 van die restaurants. We kiezen de Plockton Inn, alleen blijken ze voor de lunch enkel soep en ciabatta’s te serveren. Maar die blijken wel erg lekker te zijn. Ook nemen we een gin-tonic. Dat is in Schotland niet zo duur en ze hebben zoveel lekkere gins. Ik wist niet dat Schotland ook zoveel gins had. Het is een lekkere verrassing. Blijkbaar maken veel whiskey distilleerderijen ook gin. Gin hoeft geen jaren te liggen zoals whiskey en dus zorgt het voor snellere inkomsten.
Wanneer we uit het restaurant stappen, schijnt de zon. Lang leve dat micro-klimaat! Voor de kust van Plockton liggen 2 kleine eilandjes en eentje is te voet bereikbaar bij laagtij. We wandelen er even rond en nemen nog een drankje in de zon op een terras. Het uitzicht is hier zo mooi, we willen er nog even van genieten en Nand is gelukkig met het verzamelen van schelpjes.
Vanuit Plockton vertrekken we naar onze eindbestemming voor deze avond. Om daar de geraken moeten we de Bealach na Bà pas over (pas van het vee). Deze hoge kronkelende route is een adembenemende weg die klimt tot 625 meter. Het landschap is betoverend mooi en net voor de top zien we plots een kudde herten. We zitten er eigenlijk midden in, want ze steken de weg over. Wat zijn de kleintjes super schattig.
In Applecross rijden we recht naar ons verblijf. We slapen weer in een hostel. We zijn wat vroeger aangekomen vandaag en dus kan Nand nog wat spelen. Ik maak lekker gevulde paddestoelen met rijst en we drinken een lekker fles sauvignon blanc uit Nieuw-Zeeland. Wanneer Nand in bed ligt, kijken we nog een film. We besluiten de eerst Harry Potter film te zien zodat we de decors kunnen herkennen die we deze reis al zagen.
Slaapwel lieve vrienden.

Geschreven door Tadmet.op.pad