Het was zeker niet onze beste nacht in onze blokhut. De stapelbedden kraakten en de slaapzakken waren wat te klein. Gelukkig maakt het zicht over het meer heel veel goed, zeker met de zon erop deze morgen. Er zijn minder midges deze morgen maar toch nog iets te veel om buiten te ontbijten. We eten dan maar in onze blokhut.
We rijden eerst terug naar Glencoe waar we het visitors centre bezoeken. Er is een mooie wandeling van 30 minuten met een zoektocht. Nand moet 10 paaltjes zoeken waarop een ponsje hangt waarmee hij zijn opdrachtkaart moet doorprikken. Hij wandelt dolenthousiast met ons mee. Onderweg komen we langs een Schots turfhuis dat ze nagebouwd hebben. We bezoeken nog even het visitors centre en Nand krijgt nog zijn prijs: een leuke boekje en van ons nog een ijsje.
We stoppen nog even in Glencoe aan het meer voor een leuke foto en rijden dan weer de brug over van het Loch Leven. Even verderop moeten we een veerpont nemen om over een ander Loch te gaan. We hebben echt geluk, want we kunnen direct op de boot rijden en dan vertrekt hij. Het is een korte overtocht van 10 minuten.
Na 20 minuten komen we aan in Strontian, een klein mijndorpje waar in 1790 strontium ontdekt werd. We gaan op zoek naar een adresje dat Trotter aanraadt om hapjes te eten. Het blijkt een alternatief verblijf te zijn waar je ook iets kan eten. Het is een beetje chaos met het bestellen en ze hebben een voorraadprobleem, maar we eten er gelukkig wel lekker.
We zetten onze tocht langs het schiereiland Ardnamurchan. Het is een prachtige route langs de kust en we rijden heerlijk in de zon. Wat een prachtige dag is dit. We rijden wel over een eenbaansweg dus we moeten geregeld iets achteruit of even wachten aan de passeerstrook. Het landschap glooit zo mooi vanuit de zee en op de groene heuvels staan schapen. Na een uurtje genieten stoppen we voor een koffie. Nand maakt er al snel Engelse vriendjes waarmee hij op de kleine speeltuin speelt. Het blijft grappig hem Engels te horen spreken doorspekt met Nederlandse woorden.
Op het laatste stuk naar de vuurtoren, zien we plots een arend vliegen. De vuurtoren van Ardnamurchan is het meest westelijke punt van Groot-Brittanië/Schotland. Het is er idyllisch mooi. We lopen er een tijdje rond en nemen wat foto’s. Dan is het tijd om te vertrekken, want we moeten nog een overzetboot nemen. Op de weg naar de haven zien we plots 2 herten op een heuvel staan. Wat een geweldige tocht is dit toch. Ook blijft de zon de hele namiddag van de partij.
Vanuit Kilchoan varen we een halfuurtje tot Tobermory. Onze jeugdherberg is gelegen aan de haven in één van de mooi gekleurde gebouwen aan de waterkant. Tobermory is een ongelooflijk lieflijk dorpje met gekleurde huizen langs de haven. We checken in en gaan eerst met Nand naar het kleine strandje. Hij vraagt al de hele dag naar een strand.
Tijd om iets te eten in de jeugdherberg. We eten boterhammen in de keuken. Het leuke aan een jeugdherberg is dat je gemeenschappelijke ruimtes hebt om te zitten en je leert zo vaak andere mensen kennen.
Na het eten wandelen we nog even naar de pier en de andere kant van de haven. Morgen zal het zicht nog mooier zijn als de zon op de huizen valt. Nu zitten we in de schaduwkant.
Tijd om Nand in bed te leggen. Ik lig deze nacht met Nand op een tweepersoonskamer en Koen en Lucas slapen op een slaapzaal. Er was geen kamer meer voor vier.
Slaapwel lieve vrienden

Geschreven door Tadmet.op.pad