Na een goede douche en een lekker ontbijt pakken we in en rijden weer terug de stad in. De camperparking staat nog steeds vol. We kijken rond of er plaats vrijkomt en besluiten dan maar om even gewoon te parkeren. Net wanneer we parking betaald hebben, komt er toch een plaatsje vrij. Yes, deze nacht slapen we in Wellington.
We wandelen de stad in langs de winkelstraat en gaan eerst een koffie drinken in een oud Iers café. We moeten ook even een speelgoedwinkel binnen voor Nand. Hij kijkt zo graag eens rond.
Daarna nemen we de iconische cablecar die op een van de heuvels van Wellington gaat. Het is een mooie rood trammetje dat dit jaar zijn 120ste verjaardag viert. Boven is een klein museum over de cablecar, maar vooral het uitzicht op de stad is knap. Het is wat bewolkt vandaag maar gelukkig niet koud. Op de heuvel liggen prachtige botanische tuinen en het is makkelijk om bergaf te lopen. Een mooi pad leidt ons tot onze eerste stop: de speeltuin. Nand geniet van het spelen en wij van het uitzicht en de mooie natuur. Nadien wandelen we verder naar de rozentuin. Aan deze tuin ligt een cafe. We hebben honger gekregen en besluiten hier iets te eten. Nand krijgt een leuke box met een croque monsieur, een fruit saté met marshmallows, een brownie en een drankje. Wij gaan voor een curry en een toast champignon. Het blijkt een heel goed adres te zijn en we kunnen op het terras eten. Je moet wel je eten wat bewaken want als je omkijkt eten de mussen uit je bord. Er lopen ook een aantal eenden met kleintjes rond die de restjes van de grond eten. Heel erg schattig. Nand maakt er alweer een vriendje.
Nadien wandelen we verder naar de stad door het oude kerkhof. Een deel van dit kerkhof is ontruimd geweest voor de aanleg van de autostrade. Ze hebben zo’n 3600 graven verplaatst. Vooral de oude graven van de pioniers zijn een bezienswaardigheid.
We komen in de stad uit bij de Bijenkorf, zo noemen ze het parlementsgebouw hier. Het lijkt ook heel erg op een bijenkorf.
Iets verderop ligt de old St. Paul kerk, een prachtige houten kerk uit het begin van de 20ste eeuw. Maar geen chance, er is net een begrafenis en we mogen niet binnen. En Koen had net gezegd: “als die ook toe is, dan eet ik mijn reisgids op”. Ik heb hem dan maar gevraagd of hij peper en zout erbij wou…
We lopen wel nog binnen in het tweede grootse houten gebouw ter wereld. Dit oude parlementsgebouw lijkt van steen, maar het is helemaal van hout gemaakt. Wat een knap gebouw met een magnifieke trappenhal. Van hier nemen we een ubertaxi naar het Te Papa museum. Dit gratis museum is een van de hoogtepunten van Wellington. Nand is al een paar uur aan het vragen wanneer we naar dit museum gaan. Zijn broers hadden hem verteld over het hart van de blauwe vinvis waarin je kon spelen. En ja, het staat er 11 jaar later nog steeds. Het is een hart op ware grootte waarin de kinderen kunnen rondkruipen.
De tentoonstelling over de natuur in Nieuw-Zeeland is echt heel bijzonder en het is heel interactief. Nand (en wij ook) vindt het fantastisch. We gaat ook nog naar de kunst tentoonstelling op de bovenste verdieping waar Nand ook zelf mag tekenen en genieten even van het uitzicht over de stad. We krijgen hem met moeite mee en we willen graag een koffie gaan drinken. Maar het café op de vierde verdieping is net gesloten. Het begint een thema te worden…
Nand wil hier nog alles van de Maori zien en wil dan nog in het hart spelen. Tegen dat we hem ook daar uitkrijgen is zelfs de cafetaria beneden dicht. Geen koffie voor ons. Koen en ik gaan wel nog om de beurten naar de tentoonstelling over WO I en de slag bij Gallipoli. Het is een zeer beklijvende expo met ongelooflijk realistische beelden van soldaten die op schaal 4:1 waren uitgewerkt. Zeer indrukwekkend en om heel stil van de worden… gelukkig hebben we Nand hier niet in mee genomen. Het was echt niets voor hem.
Het museum gaat sluiten en wij willen nu toch echt een drankje. We zakken af naar de waterkant waar we eerst nog een foto nemen van get letterwoord Wellington en dan in de St. John bar een lekkere Nieuw-Zeelandse gin tonic drinken met frietjes erbij.
Tijd om terug naar onze camper te gaan. Vandaag moeten we op tijd naar bed want morgen pakken we al vroeg de Ferry naar het Zuidereiland. Onze tocht op het Noordereiland was kort maar oh zo mooi! Slaapwel lieve vrienden. Geniet van jullie verlengde weekend!

Geschreven door Tadmet.op.pad