De wekker staat vandaag om 7u en het is aankleden en vertrekken. We willen namelijk nog eens proberen om pinguïns te zien. Zo’n 5 kilometer verderop aan de Katiki point vuurtoren kan je ze soms spotten. Het meeste kans om pinguïns te zien is in de ochtend of na 16u.
We zijn er op 7:45 en er staan al een heel aantal mensen aan de poort. Dit reservaat wordt afgesloten tussen 17:30 en 7:30 om de dieren rust te gunnen. Ze zijn duidelijk te laat vandaag om de poort te openen. Er staan een aantal mensen met echt heel grote fototoestellen. Dat belooft…
Iets na 8 openen ze de poort en gaan we de heuvel op maar pinguïns zien we niet. Wel zien we zeehonden op de stranden beneden. We wandelen nog even naar het uiterste punt en daar trappen we bijna op de zeehonden. Ze liggen bijna op het pad. Wat bijzonder om deze dieren van zo dichtbij te zien! Verder zit het er ook vol bijzondere meeuwen. Het was dus toch een goede beslissing om nog tot hier te komen.
We hebben er honger van gekregen want we zijn zonder ontbijt direct vertrokken. We rijden door naar de Moeraki boulders en bestellen een groot ontbijt in het café: spek met eieren voor mij en wafels voor Koen. Dat smaakt!
Wanneer de honger gestild is, wandelen we naar de Moeraki boulders. Dit zijn hele grote ronde stenen die op het strand liggen. Ze hebben een diameter van 2 tot 3 meter. Het is een heel bijzonder fenomeen om te zien. Het is net laagtij en dus liggen ze helemaal op het strand en kan je er bij en op.
Na deze geweldige stop, vertrekken we terug met onze camper. We blijven nog een tijdje naast de oceaan rijden. In Oamaru stoppen we bij de supermarkt voor de laatste dingen die we nodig hebben en een koffie. Oamaru was ooit een rijke goudszoekersstad. Je kan het nog zien aan de vele mooie gebouwen die in lokale zandsteen zijn opgetrokken.
Iets voorbij Oamaru, draaien we terug het binnenland in.
Een uurtje later stoppen we om te picknicken naast een meertje. We rijden nu terug de bergen in tot net aan de andere kant van het gebergte van de Franz Jozef gletsjer. Het is een prachtige rit. We blijven wel door de valleien rijden maar rondom ons verschijnen weer terug bergen die steeds groter worden. Tot we weer sneeuwbergen zien. We komen ook langs het Pukaki meer. Dit is een wondermooi blauw-groen meer. Normaal kan je van hier al Mount cook zien maar alle toppen van de bergen zitten in de wolken. Maar de omgeving is hier zo mooi.
Rond 16:30 komen we aan de op White horse hill camping. Dit is een camping van het Department of Conservation. Het is een basic camping in de natuur met enkel toiletten en een schuilhut waar je kan eten. We installeren onze camper, want het zou hier wel eens kunnen vollopen. Deze camping ligt aan de start van de Hooker Valley wandeling die we morgen willen doen. Terwijl we installeren, komt Mount Sefton uit de wolken piepen en zien we de gletsjers. Wauw!
We wandelen naar het Mount Cook dorp wat zo’n halfuurtje wandelen is door de vallei langs een mooi pad. Nu ja dorp, het is kleiner dan Hever dorp, het is maar een paar straten en het huisvest het hele bekende Hermitage hotel en het Edmund Hillary center. Deze bergen zijn het oefenterrein geweest van Edmund Hillary voor hij de Mount Everest beklom. We lopen even rond in de winkel. Het museum is al dicht en we drinken de beroemdste gin tonic van Nieuw-Zeeland: de Source gin. Het is een prachtige fles en een heel goede gin, maar te duur om mee te doen. We raken nog aan de praat met een dame uit Sri Lanka.
De wandeling terug gaat gelukkig vlot met Nand. We horen 2 maal een stuk gletsjer afbreken maar we zien het niet vallen. Het geluid is wel indrukwekkend. Terwijl Nand met een “vriendje” speelt, kook ik nog een lekker pasta voor ons met een heerlijk glas Nieuw-Zeelandse witte wijn erbij.
Vandaag op tijd ons bedje in want morgen is het weer een grote wandeling. Fijne dag lieve vrienden.

Geschreven door Tadmet.op.pad