We vertrekken vandaag wat vroeger. We zijn al om 8:30 op de baan, want we hebben veel kilometers voor de boeg. We ontbijten eerst in de keuken. Het is er rustig deze morgen.
We rijden vandaag door de presidentiële streek. Je hebt hier een weg van Gore naar Clinton (die nemen we niet) en ook een dorpje Bush. We rijden vooral langs heel veel koeien, schapen en herten.
Het weer is niet zo top, nog wel wat regen en maar 9 graden maar deze namiddag zijn we aan de kust en daar zou het opklaren.
We stoppen in Invercargill voor een koffie. Invercargill is een grote stad (55.000 inwoners). Het is het handelscentrum van het zuiden, het is groot geworden door handel in wol en hout. Ik zoek even een goed café en inderdaad ze hebben er heerlijke koffie met cake en cookies (gelukkig stappen we hier ook veel). We stoppen ook nog even bij de supermarkt voor we verlaten wegen indraaien. We gaan vandaag de Catlins verkennen. Deze zuidelijkste kuststreek laten de meeste toeristen links liggen waardoor je de indruk krijgt hier helemaal alleen rond te reizen. We zien inderdaad geen campers meer.
Vanuit Invercargill volgen we de Southern scenic route die ons eerst naar Fortrose leidt. We gaan daar eten in het nummer 1 restaurant volgens tripadvisor (er is er maar 1). Het is typische kost voor Nieuw-Zeeland: ik neem fish and chips en Koen loaded wedges (het zijn gefrituurde aardappelpartjes met kaas en spek erover en erbij zure room met chilisaus. Er is ook een speelhoekje, dus Nand is ook gelukkig. Ook drink ik een frisdrank met feijoa, ananasguave, een typische vrucht voor Nieuw-Zeeland.
We rijden nu eerst naar de vuurtoren van Waipapa. Deze mooie houten vuurtoren is einde 19de eeuw gebouwd na een erge schipbreuk, waarbij 131 mensen stierven. De toren is prachtig gelegen op een kleine landtong. We dalen af naar de zee in de hoop een zeehond of pinguïn te spotten. Die zien we niet maar de zee zelf is prachtig. Het strand is goudgeel en er liggen veel stenen en rotsen. Nand en ik vinden het heerlijk om van steen tot steen te stappen. Het weer valt ondertussen mee. De zon laat zich zien en het is 14 graden.
We rijden verder naar Slope point. Dit is het meest zuidelijk punt van het Zuidereiland en het meest zuidelijk punt dat we alle drie ooit geweest zijn. De zuidpool is maar 4803 km van hier. We parkeren en wandelen naar de uiterste punt. Het waait hier heel hard. Het waait hier altijd zo hard dat de bomen hier allemaal scheef groeien. Spijtig genoeg begint het toch weer even te regenen. Het zal het thema dan de dag worden: zon afgewisseld met regen.
Onze volgende stop is Curio bay. We dachten hem eerst over te slaan, want het is vloed. Bij eb kan je hier een versteend woud zien, maar nu zit dat dus onderwater. Maar we hebben zin in koffie en dus stoppen we toch. En gelukkig maar, want hier zien we een geeloogpinguïn. We zijn toch even naar het pinguïn uitkijkpunt gewandeld en wat een geluk. Er zit een pinguïn op het strand. Yes, we hebben eentje gespot.
Die koffie is dik verdiend en dat ijsje voor Nand ook. Het is ondertussen al veel later dat gepland en dus moeten we wat stops laten vallen. De Catlins zijn zo mooi dat je overal zou willen stoppen. We rijden dus een heel eind door maar genieten ondertussen van de prachtige uitzichten.
We stoppen wel aan de Purakaunui watervallen. Deze worden beschouwd als de mooiste van Nieuw-Zeeland. Het is een korte wandeling door een prachtig regenwoud. Inderdaad, als je watervallen zou moeten tekenen, dan zou je dat zo tekenen. In 3 egale trappen valt het water sierlijk naar beneden. Door de vele regen is de waterval heel vol maar wel een beetje bruiner.
Aangezien het al 6:30 is, rijden we maar eerst naar onze camping op Kaka point. Het is een kleine low-cost camping met eigenlijke best goede voorzieningen.
We rijden direct terug door want we willen toch het nabijgelegen Nugget point nog doen. Eerst stoppen we op de parking aan de vuurtoren. Het is nog 900 meter stappen langs een pad dat tegen de bergrand hangt. Onder ons zien we de zee en de rotsen en ja hoor er liggen zeehonden en zeeleeuwen. Met de verrekijker kunnen we ze heel goed zien. We zoeken ook naar pinguïns maar die zien we niet. Het uitzicht van aan de vuurtoren is ongelooflijk mooi. Maar ook hier krijgen we toch weer een regenbui. Dat levert wel een ongelooflijk mooie regenboog op. Aan de parking zien we dat de meeste kans op pinguïns op roaring bay is. Die ligt een paar 100 meter verder. We wandelen naar de schuilhut, maar we zien geen pinguïns. Maar och, we hadden er vandaag toch al een in het wild gespot.
Het is al 21u als we terug op de camping zijn. Gelukkig is het hier lang licht. We eten nog snel iets en leggen dan Nand in bed.
Fijne dag lieve vrienden en tot morgen.

Geschreven door Tadmet.op.pad