Gisterenavond om middernacht kon ik Koen nog een gelukkige verjaardag wensen. Hij is nog nooit zo vroeg verjaard en het is ook de eerste keer op vakantie en dan nog aan de andere kant van de evenaar. Het maakt het toch allemaal extra bijzonder. En met het uurverschil zal hij anderhalve dag jarig zijn.
De ochtend begint met kaartjes en een cadeau. De wekker stond wel op tijd want we hebben grootse plannen vandaag. We gaan vandaag de grootste wandeling van onze reis maken. De Roy’s peak track is de populairste en mooiste wandeling van het Zuidereiland maar ook echt een pittige. Het is een tocht van 16 km met 1500 hoogtemeters op en 1500 af. Je wandelt namelijk op 8 km naar de top en keert dan terug. Maar het eerste en het laatste stuk zijn erg steil.
We nemen een goed ontbijt en pakken de rugzak in. Extra warme kleren, regenjassen, genoeg eten en genoeg drank. Dat gaat in 1 rugzak want Koen zal Nand in de draagrugzak dragen als het niet lukt.
De weervoorspellingen voor vandaag zijn al een paar dagen slecht en als we opstaan miezert het. We zullen wel zien waar we geraken en hoe het loopt.
We rijden naar de parking die zo’n 10 km van onze camping ligt. Er staan al een 15tal auto’s. Om 9:30 beginnen we aan de tocht. We hebben Nand maar direct in de rugzak gezet want de start is echt steil en dan bedoel ik ook echt steil. Dit is toch wel een van de pittigste tochten die ik al deed, zeker met Nand op de rug(voor Koen) en alle bagage (voor mij). We lopen direct een schapenwei in. Bijna alle schapen hebben lammetjes. Je mag deze wandeling dan ook niet doen tussen 1/10 en 10/11 omwille van de lammetjes. Na zo’n 45 minuten wil ons lammetje uit de rugzak. Maar na 100 meter vindt hij het al welletjes. Het is te vermoeiend, vindt hij. We zijn al bij dat we hem even niet moeten dragen en we laten hem dus toch nog een tijdje stappen. Na een kwartiertje zijn we aan een picknick plaats. Het is een klein stukje grasland dat omheind is en waar 3 graven liggen. De vroegere eigenaar en zijn kinderen liggen hier begraven. We eten iets kleins en drinken wat en dat vertrekken we terug. Nand gaat toch terug in de rugzak. Hij kan goed stappen maar zo klimmen is lastiger. Sinds we vertrokken zijn is het droog. De wolken hangen nog wat laag maar al bij al valt het weer mee en het is niet koud. We beginnen ook al mensen te zien die al terug naar beneden komen. Ze waren om 6 uur vertrokken in de regen…
Voor 12u is onze energie-voorraad op en stoppen we dan ook wat vroeger om te eten. Dat geeft gelukkig terug wat energie en zo geraken we toch nog snel op het beroemde viewpoint waar iedereen foto’s maakt. Het is bewolkt als we eraan komen maar iets later trekken de wolken hier open en zien we heel het Wanaka meer. Wat een scenery, wat een uitzicht! Het voelt als on top of the world. We genieten en nemen vele foto’s. Dit zijn de foto’s die je in bijna elke reisgids ziet. Vanaf hier is het nog 30 minuten steil klimmen naar de eigenlijke top Roy’s peak en die hangt spijtig genoeg in de wolken. Er is niets te zien. Maar het mooiste zicht hebben we toch gehad vanop Roy’s viewpoint. Hiervoor hebben we afgezien en dit maakt alles goed.
De terugtocht is ook zwaar. We beseffen nu pas echt hoe steil we geklommen zijn. De knieën en benen zien af. Nand stapt wel heel de terugweg zelf. De volle 8 km stapt hij. Dalen gaat hem beter af. We stoppen nogmaals aan de picknick tafels voor een laatste snack en water. Ondertussen lopen we zelfs in de zon. Wie had dat durven hopen. Op het laatste stuk naar beneden zien we eindelijk de top even vrijkomen. Dju toch.
Amai we zijn blij terug op de parking toe te komen. Het was een prachtige en bijzondere tocht maar ook wel erg vermoeiend. We nemen een fris drankje uit de koelkast en rijden terug naar de stad.
Daar doen we eerst boodschappen. We twijfelen over gaan eten voor Koen zijn verjaardag of toch bbq. Uiteindelijk kopen we van alles voor een vegetarische bbq, massa’s groenten en haloumi.
Na de supermarkt gaan we de stad in voor een koffie. Die hebben we echt verdiend. Maar het blijkt niet evident te zijn. De meeste cafés hebben hun koffie machine al afgezet en opgekuist. De kiwi’s drinken geen koffie ‘s avonds. Maar we vinden er toch nog eentje. Dat smaakt!
Terug op de camping doe ik eerst nog de zoektocht. De camping heeft een nieuwe zoektocht voor kinderen sinds vandaag en Nand wist ervan, dus hij vroeg er al heel de dag naar. Hij rent en zoekt alsof hij vandaag nog niets gestapt heeft. En mama strompelt erachter aan.
Ik begin aan het eten. Gegrilde asperges, aubergines, patatten, ajuin en rode yams. We zagen deze in de winkel en ik ken het niet. Het ziet er een beetje uit als aardpeer maar dan rood. Het smaakt ook ongeveer zo. En daarbij gril ik nog haloumi. Een feestmaal is het, vooral met dat glas heerlijke Nieuw-Zeelandse wijn.
De Bretoenen die we gisterenavond leerden kennen, hebben speciaal voor Koen’s verjaardag pannenkoeken gebakken en cider gekocht. Dus we krijgen een heerlijk dessert. Het is een geweldig gezellige avond met verschillende nationaliteiten: Nederlanders, Fransen, Duitsers en Spanjaarden. En we zitten buiten onder een afdak. Het is nog aangenaam warm en geen regen.
Wat een top(verjaar)dag.
Wanneer Nand in bed ligt en ik dit schrijf, begint het te regen. Hoeveel chance kan je hebben…
Fijne dag lieve vrienden!

Geschreven door Tadmet.op.pad