We worden wakker in het echte Schotland: het weer is helemaal omgeslagen, het regent en het is mistig. Het Isle of Skye maakt zijn bijnaam als Misty Island, eiland der nevelen helemaal waar. Skye komt ook van het Oudnoorse woord voor wolk.
Na een lekker ontbijt, pakken we in en rijden we naar het noorden. Een half uur rijden boven Portree ligt een van de meest markante bergen van het eiland: the old man of Stor. Het is een puntige rots van ongeveer 50 meter die als een menhir tussen het gebergte staat. Spijtig genoeg regent het en hangen de wolken zo laag dat we er niets van zijn. We stoppen nog even voor een koffie, maar we moeten al snel de hoop opgeven om iets van de bergen te zien. Niets aan te doen…. We rijden verder naar het noorden en stoppen aan de Lealt falls. Zelfs in de regen zijn deze watervallen mooi.
We hebben Nand een dino museum beloofd, want dat staat aangeraden in onze gids. Het blijkt een zo’n typisch oud huis te zijn waar een aantal fossielen en voetafdrukken van dinosauriërs staan tussen een collectie oude en retro voorwerpen. Nogal een teleurstelling... Tegenover het museum is Kilt Rock. Hier stort een waterval zich van de 60 meter hoge kliffen de zee in. Het is een machtig zicht. We zoeken nog even met de verrekijker naar dolfijnen, want die kan je hier soms zien, maar we hebben geen geluk.
In Staffin gaan we op zoek naar een
WC en besluiten dan maar een koffie te drinken. We vinden een gezellig café en twijfelen zelfs om er te eten, maar het is nog iets te vroeg.
De route verder naar het noorden leidt ons langs een prachtige kust waarvoor verschillende kleine eilandjes liggen. In het binnenland zien we dan weer de bergen oprijzen. Skye is inderdaad een prachtig eiland.
Helemaal in het noorden wandelen we even door de ruïnes van Duntulm Castle. Het ligt prachtig op de rand van de klif aan de zee. Iets verderop in het Museum of Island life, een soort mini Bokrijk, krijgen we een beeld van hoe men hier 2 eeuwen geleden leefde. Ook wordt er wat meer verteld over Flora MacDonald, de lokale heldin die Bonnie Prince Charlie hielp onderduiken en ontsnappen naar Frankrijk.
We hebben ondertussen echt wel honger en dus gaan we op zoek naar een restaurant. Het blijkt een echte opgave. De meeste dorp bestaan hier uit 3 of 4 huizen. In Uig, waar ook een veerpont is, vinden we uiteindelijk een restaurant. We zijn net op tijd om nog iets te krijgen voor de keuken sluit. Voor gezonde voeding moet je toch niet naar Schotland (of Engeland) komen, ze reserveren hier bij alles frieten, zelfs bij een macaroni met kaassaus.
We rijden nu terug naar het zuiden. Het landschap wisselt af tussen groene weiden, rotsige kusten, lochs, basaltrotsen en purperen heide, en de hele dag overgoten met wat mist, wolken en soms regen. We zien een paar keer een prachtige regenboog.
Er stond vandaag echt wat te veel op het programma en de wegen schieten ook niet echt op. We moeten dus keuzes maken. We besluiten nog langs Dunvegan castle te rijden. Dit is het kasteel van de MacLeod clan. We nemen er een koffie en rijden naar het viewpoint van waar we deze knappe burcht kunnen zien liggen. Op de eilandjes in het loch ernaast zien we door de verrekijker zeehonden.
Nu is het nog een uur rijden naar ons verblijf dat op de andere kant van Skye ligt. We verblijven in het Flora MacDonalds hostel. We worden warm ontvangen door een Poolse jongeman. In de tuin staan 2 paarden met een veulentje van 2 weken oud. We mogen hen wat appelschillen geven. Na een avondmaal genieten we van een spelletje rummikub met een kopje thee en een magnifiek uitzicht over de Sound of Sleat (fjord)
Slaapwel lieve vrienden

Geschreven door Tadmet.op.pad