We worden wakker met de zon op het meer. Heerlijk! We gaan lekker ontbijten en Nand kan nog even spelen. We spelen ook nog een spelletje airhockey.
Tijd om in te pakken en dit mooie meer achter te laten. Gelukkig mogen we er nog kilometers langs rijden voor we afscheid nemen. De weg kronkelt echt vlak naast het meer. We stoppen in Kingston, het laatste dorp aan het meer. Er staat een bord van een café met een oude stoomtrein. Het café blijkt toe te zijn. Maar dit is wel het station waar de TSS Earnslaw toegekomen is uit Dunedin en terug in elkaar gezet is. Toch wel bijzonder.
We rijden verder na een paar foto’s en stoppen dan in Garston. Dit kleine dorp is het meest binnenlandse dorp, dwz dat het het verste van de oceanen ligt. Er staat een koffie bar met een echte barista en ze maken geweldige lattes en hun wortelcake en muffins zijn verrukkelijk. Er is een speeltuin naast waar Nand nog even kan spelen en wij in de zon zitten. We kunnen zowaar even in T-shirt zitten.
We zijn net 2 minuten terug vertrokken als het begint te regenen. Wat een geluk hadden we. De rest van de rit zal het gieten en van de lekker 18 graden in Garston zakken we naar 9 graden.
We komen in Te Anau aan in de regen. Aan de rand van de stad, is een soort wegrestaurant maar het ziet er wel oké uit. We besluiten snel daar iets te eten want picknicken is geen optie in deze regen. Nand is blij met een hotdog met frietjes en wij nemen soep en een slaatje.
We gaan in Te Anau eerst boodschappen doen. De voorraden moeten aangevuld worden. Nadien stoppen we even aan het visitor center en checken we in in onze camping. We hebben nog even tijd voor een spelletje rummikub en pakken dan onze spullen in en kleden ons warm aan voor onze uitstap. We rijden tot het centrum want het regent nog steeds.
We hebben om 16:30 de glimwormen excursie boekt. We gaan aan boord van een catamaran die ons op 30 minuten over het meer naar de grotten vaart. Het Te Anau meer is het tweede grootse meer van Nieuw-Zeeland en op zijn diepst is het 417 meter diep. Het water is trouwens vandaag bijna zwart.
Wanneer we staan de wachten schijnt de zon weer en is het wat warmer. Het klopt wat ze zeggen: Nieuw-Zeeland kan 4 seizoenen op 1 dag hebben.
Wanneer we vertrekken, regent het weer en we komen in de regen aan de grotten aan. We gaan eerst het bezoekerscentrum in waar we wat veiligheidsuitleg krijgen. De grotten waar we in zullen lopen zijn vrij nieuwe grotten. Ze zijn maar 12000 jaar uit. Er stroomt een rivier door die de grotten uitslijt Aangezien ze zo nieuw zijn, zijn er nog geen stalactieten of stalagmieten. De gids grapt dat we daarvoor binnen 100.000 jaar eens moeten terug komen.
We moeten ons bukken wanneer we binnen wandelen. Enkel Nand kan zo binnen. We stappen op metalen loopbruggen want het water stroomt vrij woest door de grot. Het is knap om het geweld van het water te zien en te horen. Er is ook een spectaculaire waterval. Onze gids toont ons een grote aal in het water en toont ons al een paar glimwormen. Ook laat hij de draadjes zien die ze vormen om insecten te vangen (zoals een spin). Hun lichtje in hun straat dient om insecten te lokken die dan in hun gesponnen draden blijven hangen. We wandelen zo’n 200 meter de grot in. De grotten zijn in totaal 7 km lang, maar het meest staat onder water.
Dan komen we aan een klein bootje waar we met 12 instappen. We moeten nu muisstil zijn en zo varen we het donker in. Nu zien we pas de vele glimwormen. Het is echt magisch. Even lijkt het of je naar een sterrenhemel kijkt, maar dan besef je weer dat je 38 meter onder de grond zit. In de verte horen we nog het woeste water. Maar verder zijn er alleen de lichtjes. We varen terug en wandelen weer terug de grot uit.
In het bezoekerscentrum krijgen we nog een kop thee en wat uitleg over deze eigenaardige dieren. Spijtig genoeg mag je nergens foto’s nemen. Het zou de glimwormen te zeer verstoren. Maar deze herinnering zit in ons hoofd.
Wanneer we terug vertrekken schijnt de zon weer en is er een mooie regenboog over het meer. Het beeld is wonderlijk! We staan bij het vertrek even op het bovendek. Wat is het hier weer mooi. Nand wil liever naar beneden want de wind is wat fris.
Terug aan wal gaan we naar de camping. We willen in de keuken gaan eten maar er blijken maar weinig tafels te zijn. We zetten ons dan in de zetel. Nand kan wel aan tafel eten en uiteindelijk praten we toch weer met iedereen in de keuken. Opnieuw een heel internationaal gezelschap met Aussies, Canadezen, Duitsers en Spanjaarden.
Ondanks de regen was het een dag om in te kaderen.
Fijne dag lieve vrienden en tot morgen. En bedankt dat jullie zo volgen en reacties schrijven. Het doet ons echt veel plezier!

Geschreven door Tadmet.op.pad