Nand heeft toch 8 uur geslapen op het vliegtuig. Koen sliep ook redelijk en ik had aan oordopjes moeten denken. Maar al bij al valt de vlucht mee. Als je een groot stuk slaapt of iets dat erop lijkt, dan gaat de tijd snel voorbij. Het grootste deel van de tijd moesten we wel onze gordels aanhouden want het was een “bumpy ride”.
De douane verloopt erg vlot, we moeten even op onze bagage wachten, maar ook dat komt goed. Daarna moet je nog door de biometrische controle, maar eerst word je nog ondervraagd of je echt geen voeding, dieren of planten bij hebt en je schoenen niet te vuil zijn. Nand mag gelukkig zijn Trick or Treat snoep houden.
Katie staat ons op te wachten. Ik leerde Katie kennen op een reis in China zo’n 18 jaar geleden. Zij en Aron kwamen in België op bezoek een paar jaar later en ik mocht al eens bij hen logeren wanneer ik 12 jaar geleden naar Nieuw-Zeeland kwam met Senne, Kwinten en Mark. Ook deze keer mogen we 2 nachten bij hen logeren. Het is echt leuk hen terug te zien en bij te babbelen. Ze hebben ondertussen 3 kinderen maar die zijn nu op school. Nand voelt zich direct thuis en mag met al het speelgoed spelen. Koen test direct het toilet uit om te zien of het water aan deze kant van de evenaar inderdaad anders draait. En daarna praten we bij met een lekkere koffie. Katie gaat met ons een Nieuw-Zeelandse simkaart kopen zodat we op het internet kunnen tegen meer betaalbare prijzen en rijdt daarna met ons naar Mount Eden. Dit is een van de vele uitgedoofde vulkanen van Auckland die nu als park ingericht is. Nand is onder de indruk om een echte vulkaan te zien. Hij wil de krater zien en snapt niet goed dat er gewoon gras groeit nu. Rond de krater is een houten looppad gelegd vanwaar we een ongelofelijk zicht op Auckland hebben. Spijtig genoeg is het een beetje aan het regenen en is het zicht wat minder helder. Maar zelfs dan blijft het wondermooi.
Katie zet ons daarna af aan het Auckland museum. Ze kan ons niet vergezellen aangezien ze iets later naar Wellington vliegt voor een conferentie.
We gaan eerst naar de Maori show kijken in het museum. Knappe show met heel goede uitleg. We pikken al een paar Maori uitspraken op en mogen ook met de artiesten op de foto. Nand vindt de Haka spectaculair. Hij is zo onder de indruk dat hij niet op de foto durft met hen.
Nadien bezoeken we het museum. Knappe Maori kunst. We leren ook veel over de fauna en flora van Nieuw-Zeeland en er is veel interactief opgezet. Nand vindt het deel over vulkanen de Max, ook al is hij bang in het huis waarin je een simulatie van een uitbarsting kan ervaren. Ook de dino skeletten vond hij erg leuk. Een deel van het museum is ook aan de verschillende oorlogen gewijd waarin Nieuw-Zeeland of zijn bevolking een rol speelde.
Na dit geweldige museum nemen we een Uber taxi terug naar het huis van Katie en Aron. Nand en ik vallen bijna in slaap tijdens de korte rit. De jetlag blijft zwaar. Het is hier in Nieuw-Zeeland ook exact 12 uur verschil.
Katie heeft lasagne voor ons gemaakt. Aron is met de kinderen naar de cricket training, dus het is nog even wachten om hen te zien.
Nand slaagt erin wakker te blijven om Haden, Macy en Noah te zien om 20:15. We maken nog even kennis en geven hen ieder een Belgische strip - in het Engels weliswaar. Koen drinkt nog een Nieuw-Zeelands biertje en dan gaan we naar bed. Nand slaapt binnen de 3 tellen en we ook. Slaapwel.

Geschreven door Tadmet.op.pad