Na heerlijk geslapen te hebben, starten we de dag met het beste ontbijt tot hiertoe. Er is werkelijk alles tot prosecco toe, en zelfs pudding en Nutella voor Nand.
We wandelen het hotel uit om Warschau te ontdekken. Ons hotel ligt vrij centraal en dat is dus makkelijk om de stad te verkennen. We wandelen vrij snel de
Saxontuin in. Dit is het grootste stadspark van de stad dat ingericht is als een Engelse tuin. Voor we het beseffen heeft Nand al een speeltuin gezien. We beloven er later terug te komen en wandelen door naar het graf van de onbekende soldaat. Er staan 2 soldaten op wacht en 1 van beide is duidelijk niet oké. Hij is bleek en kan nauwelijks nog rechtstaan. We horen de andere in een walkietalkie praten en gelukkig is er vrij snel een wissel van de wacht. Ondanks zijn toestand wordt die wissel zeer plechtig afgehandeld. Dit graf ligt op het grootste plein van Warschau maar verder is het plein kaal en leeg. Ook de gebouwen errond zijn weinig speciaal waardoor het plein een desolate en kille indruk geeft. Warschau geeft ons een heel andere eerste indruk dan alle Poolse steden die we tot nu toe deden. We wandelen door naar het grote theater. Dit monumentale gebouw in neoklassieke stijl biedt plaats aan 2000 mensen. Het is officieel één van de grootste theaters van Europa. We krijgen hier echt een gevoel van grootsheid. We wandelen door naar de oude stad. Het is alsof we een andere stad in wandelen. Dit kennen we wel van de andere Poolse steden: kleurrijke gevels, het Koninklijk paleis, de souvenierswinkels, en de gezelligheid van de Rynek. Toch merk je dat deze Rynek iets kunstmatigs lijkt te hebben. Het is ook zo want alles was hier door de Duitsers verwoest na de opstand van Warschau in 1944. We hebben foto’s op kaartjes gezien. Geen enkel huis had nog een dak en er stonden meestal enkel wat muren recht. De verwoesting die de Duitsers hier aanrichtten is ongezien. Alles werd hier heropgebouwd. Om het Koninklijk paleis her op te bouwen is er jarenlang een crowdfunding avant-la-lettre gehouden.
Op de Rynek drinken we een lekkere koffie met een charlotta erbij, dat is een soort warme appeltaart met ijs. Nand loopt er met zijn sandalen in de fontein van de zeemeermin. Hij vindt het geweldig. We kuieren verder door de oude stad, langs de stadswallen (zoals Brel) en de prachtige kerken naar het huis van Marie Curie, de enige vrouw die ooit 2 maal de Nobelprijs won.
We verlaten de oude stad weer langs dezelfde kant en wandelen de Koninklijke weg op. Deze straat wordt geflankeerd met paleizen en grote gebouwen. Alles is hier ruim en breed en hoog, een groot verschil met de oude stad. Maar hier zijn het nog historische gebouwen. Iets verderop meer richting ons hotel zijn het moderne hoge gebouwen, wolkenkrabbers van glas en staal. Deze stad heeft zoveel gezichten. Misschien daarom dat ze als minder mooi wordt gezien?
We wandelen alweer een park door. Er is toch wel ook genoeg groen. Nand ziet weer een speeltuin en we besluiten er even te pauzeren. Hij heeft al weer snel een vriendje gemaakt, waar hij samen mee speelt. Hij praat steeds tegen iedereen of ze hem nu verstaan of niet.
We lopen verder door de universiteitsbuurt tot we het Centrum Nauki Kopernik bereiken. Dit doe-museum voor kinderen over wetenschappen is een soort reuze Technopolis. Nand is er nog iets te klein voor. Met de andere jongens hadden we hier zeker binnen moeten gaan. Nand speelt wel buiten met de draaiende steen en de biotechnische luchtzuiveringsinstallatie met springkussens. Hij vindt dit toch wel top. Nog leuker dan een speeltuin.
Van hier gaan we op zoek naar het Chopin museum. Inderdaad naast Marie Curie heeft Warschau nog een beroemde persoon voortgebracht.
Stilaan krijgen we honger en we willen hier in Warschau eens een melkbar proberen. In deze melkbars die je op verschillende plaatsen in de stad vindt, kan je erg goedkoop eten. Het is een soort kantine, dus voor de gezelligheid moet je het niet doen, maar je kan er lekker Pools eten. Nand wil persé gehaktballetjes en ze hebben het niet. Aangezien alles er in het Pools staat is het toch wat moeilijk en we belanden uiteindelijk in het typisch Pools restaurant ernaast. Zapiesc is een kleine keten die heel typische gerechten serveert. Ik eet (eindelijk) de pierogi, een soort ravioli in de pan gebakken en Koen eet een aardappel pannenkoek met champignonsaus. Nand eet een braadworst (balletjes hadden ze ook hier niet). Het is heel erg lekker allemaal. Tijd om nog wat te wandelen. We kuieren nu door het moderne centrum. Het is een mengeling van hypermoderne gebouwen en oostblokachtige blokken met ertussen gereconstrueerde paleizen. We komen aan het grote plein dat gedomineerd wordt door het Paleis van Cultuur en Wetenschap. Dit gebouw overheerst eigenlijk heel Warschau. Met zijn 237 meter is het het hoogste gebouw van Polen. Het gebouw werd door Stalin opgericht in de jaren 50. In een stad die nog in puin lag, waren de reacties op zo’n een gebouw eerder vijandig.
Nand valt uiteindelijk in slaap in de buggy en wij nemen een rustige pauze met een heerlijke koffie. Nadien bezoeken we nog de kerk van het Heilig kruis waar het hart van Chopin begraven ligt. Door de Saxontuin wandelen we terug naar ons hotel. We zien nog net de wissel van de wacht aan het graf van de onbekende soldaat.
In ons hotel gaan we naar het zwembad. Nand vindt het geweldig. Hij heeft deze reis alleen leren zwemmen met zijn bandjes rond zijn armen. Hij maakt al weer snel een vriendinnetje en wij hebben een leuke babbel met haar ouders die uit Zweden komen.
We gaan nog een lekker slaatje eten in het hotel en dan is het weer tijd om in te pakken en te gaan slapen
Slaap lekker

Geschreven door Tadmet.op.pad