Hoeraaaaaaaa, Lars is 22 jaar vandaag 🥳🥳🥳. De kus door de lucht via de telefoon en in het eggie werd bijtijds aan hem en Ray en Bianc over gebracht. Hij vond het niet erg dat we er niet waren. Vanavond eten ze gezamenlijk gezellig wat met het gezin en ma thuis.

De laatste dag alweer, zo jammer. Deze was sneller dan gewild en verwacht aangebroken.
Maar hoe mooi is het om af te kunnen sluiten met die koperen ploert hoog aan de blauwe hemel schijnend, over ons rijkdom van de afgelopen dagen ☀️. Het was nog even intens genieten.

Tijdens ons ontbijtje, dat we nu natuurlijk buiten aten, vroeg één van ons om even een paar seconden stil te zijn. Waarom? Om de stilte, maar ook vooral om het gekwetter en vrolijke gezang van een diversiteit aan vogeltjes te kunnen waarnemen.
Wat een gewaarwording als je niets in je omgeving hoort, behalve dat.
Dat duurde niet zo heuls lang hoor, deze afgelopen 5 dagen was er altijd wel iemand die iets in te brengen had, en ach wel zo gezellig ook.

Ongeveer 2.5 uur genoten we met een boekje, de muziek aan de oren, met de telefoon, of gewoon van niets, van de tuin.
Aan en in het zwembad was het serieus zalig. Je mijmerde weg in gedachten, en het voelde even alsof je de koning te rijk was. Met lieve mensen om je heen, een paar heerlijk beleefde dagen, en de wetenschap dat ma het zo top heeft doorstaan!

Ma ‘lag’ niet trouwens hoor. Nadat de Linda uit was (hoeft ze nooit meer wat een stom blad 😅) ging ze wat keutelen en alvast opruimen. Fijn, zo iemand die alvast veegt voor de eind inspectie moet je ook in je ‘team’ hebben natuurlijk 😉.

Om 1345 kwam de eigenaresse, met dochter 2 als Google-translate, om de boel te inspecteren en de sleutel overdracht te doen. Wat een aller aardigste mensen. En omdat het er pico👌🏻bello uit zag keek ze niet eens kritisch. Het gevallen glas, en de stukkende wc borstel houder werd ook niet van de borg ingehouden. Alles bij elkaar is het zeker een goede review waard.

Ruim op tijd sloten we de deur achter ons om naar de luchthaven te gaan. De auto kon op dezelfde plaats worden ingeleverd, aan de overkant van de luchthaven ingang, en dat ging super snel. Wat niet snel ging was de balie van de check in. Ik had natuurlijk wel al online ingecheckt maar er werden geen boardingpassen afgegeven, die moesten we ophalen. Dat hoeft op zich geen ramp te zijn, maar in dit geval duurde het meer dan een uur voordat het Franse stokbrood doorgeslikt was en de grond stewardessen achter de counter plaatsnamen om de koffertjes in te nemen.
Ze waren daar zo snel als dikke poep, schoot 0-niks op, tenen krommend. En al helemaal de handbagage security check. Hoezo Europa één? Kan op Schiphol tegenwoordig bijna alles in de tas blijven zitten, in Frankrijk moet alles apart. Ook al je vloeistof-kleintjes. Al met al duurde het zo’n 2 uur voordat we achter de douane waren.
En daar was helaas ook geen restaurant meer om even te zitten, dus werd het staand een broodje naar binnen klappen.

Die 1.5 uur vliegen stelt niet veel voor zoals op dag 1 al aangegeven. De bus rit na de landing naar de aankomst hal daarentegen duurt voor je gevoel nog langer dan die hele vlucht. Het was trouwens ook wennen dat we de koffertjes van de band moesten halen. Deze waren in het ruim geladen vanwege de overvolle vlucht. Ze kwamen er eigenlijk vrij vlot uit nog, dat dan weer wel.

Voor de aankomst hal was het waar we afscheid van elkaar namen. Ray, Bianc en ma werden door Lars opgehaald. De kus door de lucht van die ochtend kon dus ook nog even real life worden overgebracht. Voor Sander en mij kwam Jamyla naar Schiphol gereden, toch ook wel lekker in plaats van de trein eigenlijk.

We kunnen terug kijken op 5 heerlijke dagen, gezelligheid, veel verschillende dag invullingen, weer lekker bij gekletst, niet gelukt om oesters elders te proeven overigens, maar vooral 5 super dagen die moeders zo goed heeft doorstaan. En zei ik op dag 1 dat ze het eigenlijk wel genoeg vond na al die jaar vakantie-gezin-reisjes? En toen dat bijgesteld was, en Bordeaux was ‘geboren’ dachten we toen niet, dit zal dan misschien dan de laatste keer zijn?
Verrassingggggg!!!!!
Het is ma zo goed bevallen dat ze niet uitsluit dat ze het NOG EEN KEER wil gaan doen.
Raymond, Bianc, Sander, en ondergetekende, kregen meerdere malen schouderklopjes van mam dat we haar zo fijn hebben geholpen in alles.
Dank je wel mam, en ja heel graag gedaan vanzelf.
Het rustige tempo, geen moeten maar willen/kunnen van een activiteit, geen volle dag planning, en vooral het goed in de smiesen houden hoe ze het deed, dat is waar we rekening mee hielden. Zoals op tijd even een stop inlassen bijvoorbeeld. Dit alles, samen met onze leuke uitstapjes en de perfecte locatie, heeft bijgedragen aan mag ik wel zeggen een TOP mini vakantie.

Dit boek met de foto’s en de vele filmpjes die Raymond heeft gemaakt kunnen we er gelukkig altijd op naslaan. En sowieso zal dit ons nog lang bijblijven.

Lieve allemaal dank jullie wel, dikke kus van Sas, aldus ondergetekende.

Geschreven door Saskias.reisverhalen