Van Pismo Beach naar Marina del Rey: ca. 250 km.

Omdat we vandaag eerst naar Los Angeles stad wilden voordat we naar onze eind bestemming zouden gaan, begon onze dag lekker vroeg: half 8 aan het ontbijt, 8.15 uur in de auto.

Overigens worden we hier nog steeds tussen 6- en 7 uur wel wakker. Of dat dan nog steeds tijdverschil is of de spanning van; wat gaan we vandaag weer doen en beleven weet ik niet, maar het scheelt wel. “Zo’n hekel aan een wekker” 😜🙃.

Het was rustig op de weg, droog en half bewolkt, dus het eerste stop plaatsje Solvang was al snel bereikt. Dit plaatsje is in 1922 ontstaan doordat Deense leraren zich daar vestigden en alle invloeden vanuit hun land mee namen. Gek genoeg waande je je daar ook in, een ieder geval een ander land dan Amerika, wat doet lijken op Denemarken. Even de benen gestrekt, foto’tje gemaakt, koffietje voor onderweg gehaald en gaaan weeer.

Het landschap tijdens de rit was heel afwisselend: veel verschillende soorten groen, rotsen, bergen, kustlijn, en lange kale en brede wegen. Het eerst gereden stuk van SFO naar Pismo was veruit het mooiste gedeelte qua vergezichten.

Toen we in Santa Barbara, de volgende stop onderweg, aan kwamen was het nog steeds ochtend, dus nog geen hordes mensen op of langs het strand. Dit gaf, met een ietwat mager zonnetje schijnend door de bewolking heen, niet dat yeah wat een zomers leuk stadje gevoel, iets wat wij wel hadden verwacht. De wandeling over de boulevard was daarom kort.

De huizen die langs het strand staan, vooral in het nabijgelegen Malibu zijn groot en mooi. Daar zul je een aardig bedrag voor moeten neer tellen 😱.
En hoe dichter we bij LA kwamen, hoe drukker het werd. Op straat als wel als op de weg. Sander, al sturend, maakt er niets van, blijft rustig zijn weg vervolgen, en komt tot de ontdekking dat automaat rijden toch wel een uitkomst is 😁.

LA uiteindelijk.... wat zal ik zeggen... Ik was al voorbereid op een wat “vervallen-glorie-city” door de vele verhalen op het werk, maar dat moet je natuurlijk toch altijd zelf ervaren.
Nou dat hebben we: auto,s auto’s en nog eens auto’s . Wat een verschrikkelijke drukte. Van punt a- naar b, ritje van 10 minuten normaal, doe je zomaar een uur 🙄.

Mede hierdoor hebben we qua tijdsbestek alleen Rodeo Drive (PC Hooftstraat in het groot), Beverly Hills en de Walk of Fame kunnen doen.
We hadden het allemaal niet willen missen hoor, die enorme dure auto’s en winkels. De foto van de winkel op Rodeo drive, met de gele uitstraling: hier gaat men de shop niet uit gekocht te hebben voor minimaal €100.000 hebben we ons laten vertellen.
Alleen een paar sokken kost al €50.
Gaat toch nergens over he 🤭.
Ook de huizen die je in Beverly Hills ziet: groot, groter, grootst. En druk 😱😱ook weer. De straat waarin de meest bekende celebs wonen of woonden was helaas afgezet door politie. Ik wilde wel weten waarom, maar ze keken zo streng dus dacht.... nouuuuu laat maar 😂😁.
Later bleek dat Donald Trump hier een lunch had.

In deze stad wonen 4 miljoen mensen, en is zo groot als de provincie Utrecht. Het nabije Los Angeles gebied er om heen, de kleine buur stadjes zeg maar, telt totaal 18 miljoen inwoners.
Dus divers is het zeker!
Dat ondervonden we ook in de wijk waar de “walk of Fame” was. Weer een hele andere uitstraling. Een beetje een unheimisch gevoel hadden we daar bij. Wel absoluut een “moet je gezien hebben”. De meeste beroemdheden die hier een ster hebben gekregen kenden we niet haahah maar okee. Super toeristisch ook, overal knetterharde muziek, straat artiesten en “mafkezen”. De HOLLYWOOD foto hebben we vanaf afstand kunnen maken, check ✅.
LA: been there, done that, don’t have to go again.

En toen was het inmiddels alweer 18.30 uur voordat we LA verlieten.
Niet geluncht, dus allemaal scheurbuik, maar dan alleen maar van die aggenebbes zaakjes tegen komen 🙄 is dan even een dingetje.

Het was een relatief kort bezoek voor zo’n grote stad, maar we hadden het end in de bek, dus hoppaa richting hotel in Marina del Rey: aan de kust op nog een half uur rijden. Omdat Jeff onderweg de vraag stelde: willen jullie me straks horizontaal de auto uit dragen, of gaan we bij de eerste de beste, voor mijn part grote M(c Donald) naar binnen 😄. Hebben we aan de haven van Marina del Rey, (de Mac hoefde gelukkig niet), overigens weer, heeeerlijk gegeten.

Het hotel, Marriott Marina del Rey, lag er op 4 minuten vandaan, dus eindelijk, 20.45 uur, konden we neer ploffen op bed: kapot, serieus.
Dat bed..... gegierd hebben we 😂😂🙈😂.... Nog smaller dan het bed in de caravan, en het bed van de kinderen thuis.
Trouwens heel normaal voor Amerikaanse begrippen hoor. Maar als je tv op de kamer bijna groter is dan de breedte van je bed heb je wel zoiets van “jaaworrr”😁
Snap er geen jota van ook, als je al die big, bigger en biggest Amerikanen hier ziet. Nu lachen die 2 nog, maar als dat maar goed gaat samen in dit bed vannacht 😄.

Wat een lange, vermoeiende, maar weer mooie dag 👍🏻 vandaag.

Geschreven door Saskias.reisverhalen