Het is toch echt de aller aller laatste dag dan nu vandaag. Inmiddels zijn we gewend aan het, voor ons in vakantie tijd, vroege opstaan. De keren dat wij hier langer dan tot 7.30 uur geslapen hebben blijft steken bij 2.
Het is ook de moeite waard natuurlijk om in dit land de dag vroeg te beginnen.
Alleen al in deze acco ook, wakker worden, gordijnen open, luisteren, kijken en genieten van het uitzicht. Je kunt hier makkelijk in gedachten verdwalen als je je bedenkt waar je bent en de zee voor je met het kletteren van hier hoge surf golven op je af hoort en ziet komen.

Zo’n laatste dag is er uiteindelijk op elke vakantie altijd wel een met een gaatje. Je bedenkt van te voren wat je nog allemaal wilt en kunt gaan doen, maar daar komt dan weer niks van terecht. Ondanks dat wij pas om 15.30 uur door Ketut werden opgehaald konden we niet de rust vinden om nog een massage of shoppen stop in te lassen.
Rob en Bianca werden al eerder opgehaald dan wij, dus bleven we sowieso voor het afscheid nog bij hen. Zij vlogen namelijk door naar Quinty en Sven in Brisbane om zich daar onder te laten dompelen door en voor de liefde van de kers verse Louka. Eindelijk naar een schonere buitenlucht voor Bianca. Op Bali verbrandt men het afval ‘gewoon’ langs de kant van de weg of bij je huis. Er hangt een constante soort van smog lucht. Bianc heeft astma dus heeft zo’n 2 weken lang haar longen uit het lijf gehoest. Dat zal zij niet missen. Wij hun wel.
Dag lieve Rob en Bianc, het was weer een geweldige vakantie!!

We zijn samen alleen bij onze acco gebleven, hebben naar de surfers gekeken, wiebelend in de hangmat, etend in het restaurant en we genoten van de rust en lieten de vakantie door onze gedachten gaan. Zo mijmerend kwam ik nog op de volgende feiten en weetjes:

Hier in Bali, als men überhaupt al Engels spreekt, hebben ze het o.a. over berry berry nice, en zeggen ze hap als ze half bedoelen. Iedereen die mij kent weet dat ik dan inwendig in een deuk lag 😅

Staan er hier op Bali auto’s of scooters verkeerd geparkeerd: de politie is dan niet mild, zij laten de banden leeg lopen en gooien het ventiel gewoon weg. Vervolgens wordt de auto door de sleep dienst weg gehaald en kun je deze na het betalen van een boete en het kopen van een nieuw ventiel EN het oppompen van de banden weer komen ophalen.
Wat voor in Nederland misschien?😁

Over het algemeen zijn auto rijders hier overigens net zo rustig als hoe ze zich manifesteren in hun dagelijks leven.
Die krijg je niet gek hoor. Ze geven elkaar voorrang waar nodig, ze toeteren even voordat ze een onoverzichtelijke bocht moeten nemen, en maken zich vooral niet boos als iemand per ongeluk bijna je spiegel er af rijdt. ‘Oh no problem’….. zeggen ze rustig. No problem? ….? In Nederland had je al lang uit je auto getrokken geworden of op zijn minst een scheld tirade op je afgevuurd gekregen. Dus, de houding van hier is wel zéker wat voor in Nederland 👏🏻

Wat verder grappig was om van Ketut te horen; ‘wasmachine, no this is no good’
Ze hebben er wel een, maar op de hand wassen met borstel en wasbord, hee dat wordt toch veel schoner, aldus Ketut.
Waarschijnlijk hebben ze hier minder kleding, en wassen ze niet 3x per dag?
Laten we wat zuiniger doen, ook in Nederland 👍🏻.

Ik snap het wel, de zuinigheid. Oké het leven is hier goedkoper, maar als je hoort dat het gemiddelde loon PER DAG zo’n €9 per persoon bedraagt, dan zijn de vele taxi chauffeurs hier een logisch gevolg.
Die krijgen vaak meer fooi uit 1 rit dan dat ze op een hele dag verdienen.
Nee, niet te vergelijken met ons land 🫣.

Nog zo wat, een feit waar wij vele dagen mee te maken kregen. Was de lokale markt op zondag in Canggu, dan verbleven de daar op maandag en dinsdag. En was bijvoorbeeld de all you can eat BBQ op vrijdag, zie foto, dan was dat nou net de dag dat we naar huis gingen. Zo jammer dit 😁.

En dan, die aller laatste dag… ook daar kwam een eind aan. Door onze Ketut werden we via de enige weg naar Den Pasar, de luchthaven gebracht. Het was rete druk dus zat ik met geknepen billen of we het wel allemaal zouden halen en vroeg aan Ketut ‘are we gonne be in time Ketut’. Yeh yeh no problem was zijn antwoord en lachte wat om mijn vraag 😁. Het kwam net aan goed, net zoals alles goed kwam deze vakantie.

Onze ‘hopes and dreams’ zoals op de foto te zien staat, (hing bij ons in de badkamer), deze nemen wij mee naar Nederland en wij hopen dat wij van deze ‘droomvakantie’ nog lange tijd zullen nagenieten.

Geschreven door Saskias.reisverhalen