Goedemorgen allemaal,

Klein bedje of niet, we hebben goed geslapen.
De snurk liederen die Sander, Jamyla en ik snachts voor Jeffrey afspelen nemen af. Jeff blij, slaapt hij ook eindelijk eens door, en wij
ook blij want hij geeft gewoon een schop(je) midden in de nacht hoor.

We zijn rustig aan op gestaan, ook wel eens lekker, per slot is het vakantie he!
Het lijkt vandaag wat minder bewolkt te worden. Dus een strand bezoekje zit er wel in. Al was het alleen maar omdat Venice Beach en Santa Monica een zien- en gezien worden area is. Wat ik persoonlijk geweldig vind.
Ik heb ook deze vakantie al vaak moeten horen: Sas je mond.... (Mn kin hangt dan op mn schoenen).

Bij dit hotel is geen ontbijt geboekt a €32 pp (Ken ook te gek he).
We eten lekker tussen de locals. Misschien “spotten” we nog wel een beroemdheid??? Dat zou wat zijn!

Volgens de dames van het hotel is het maar een kwartiertje lopen, en het aansluitende Santa Monica nog een kwartier verder. Dus okee, dan maar te voet in plaats van fietsen huren.
En inderdaad na een kleine minuut of 10 liepen we op de boardwalk van Venice Beach. Eerst langs een gedeelte met prachtige huizen uitkijkend over de oceaan, en daarna kwamen de “boulevard-winkeltjes”.
Wat ons het meeste opviel hier waren de zwervers. Misschien al eerder genoemd, maar hier in Venice Beach, werkelijk na elke 10 meter zat er wel 1. De 1 nog smeriger uitziend dan de ander. Wat een koekwousen!
Links zwervers, rechts winkeltjes: rechts blijven kijken dus.

We streken neer in 1 van de eerste restaurants waar de ontbijtjes op de borden van de mensen er prima uit zagen. Dus de rem er op en bestellen maar! Alle 4 namen we een omelet, en toast. Daar was niks mis mee.

De mars van Venice naar Santa Monica werd voortgezet, onderweg loerend naar de dames in ienie mini bikini’s die allerlei kunst en vliegwerk uithaalden (acrobatiek etc) om vooral maar gezien te worden en naar de heren met misschien net iets te veel anabole spieren. 🏋🏼‍♀️.

De boulevard liep over van Venice Beach in Santa Monica, welke je in de verte al kon zien vanwege de pier met kermis attracties. Naast het wandelpad loopt een fietspad waar zo’n beetje alles wat je maar kan verzinnen -met wielen- zich voortbewoog: fietsen, roller scaters, skate boarders, stepjes, riksja fietsen etc etc.

In Santa Monica liepen we deze “kermis” op, de pier over (wat een circus zeg, en wat een mensen massa) dus gauw weg hier hahaha (wel leuk te zien trouwens hoor).

Een beter idee was het een “ break” te nemen, lekker met de billen in het zand. En dat was zalig, heerlijk warm met een windje. Even een tukkie gedaan, rood verbrand allemaal... Ja mam, met factor 30 ingesmeerd hoor.

Die hards San en ik hebben het ook nog even gewaagd om de tenen te water te laten. “The Pacific ocean” zullen we immers misschien niet snel weer meemaken.
Van Santa Monica Beach gingen we, nog steeds te voet, naar de grote winkelstraat: 3rd Street in het centrum. Een mooie straat, keurig netjes, schoon, en met mooie (veel merkleding) winkels. Niks gekocht.

Door de grote afstand hadden we wel al behoorlijk dikke voeten. Maar goed je bent heen gelopen, dus zul je ook terug moeten. Gestaag liepen we verder terug via dezelfde route. Vooral omdat je niet uitgekeken raakt van de vele type mensen die je hier ziet.

Inmiddels was het al etenstijd, en omdat we echt echt “niet meer konden” belandden we in het zelfde restaurant als dat van het ontbijt. Misschien toch maar emigreren? Veel restaurants aan de boulevard waren er namelijk niet. Ook strandstoelen of bedden zijn er niet te huur zoals bij ons.
Ik zeg: gat in de markt??

Ook wel een geluk misschien, geen strandstoelen, want wat een spijt: geen fietsen te hebben gehuurd.
We zouden ons op die stoelen gestort hebben en waren er niet meer af gekomen denk ik 😁.
Serieus gesloopt waren we allemaal aan het eind vd dag, na bijna 18km te hebben gelopen!
Maar ook deze dag hadden we absoluut niet willen missen.
Man, man, man, wat een reis....

Geschreven door Saskias.reisverhalen