…..Het is goed gekomen hoor, het ontbijt, ondanks dat we geen nieuwe lijst hadden ingevuld. We hoefden alleen maar goedemorgen te zeggen en alles werd voor ons ter plekke geregeld. Wat een rust hier en super gastvrij de dame van de bediening. Omdat we samen met nog 2 andere gasten de enigste zijn krijgen we alle aandacht. We voelen ons als een Koningspaar.

Vandaag houden we een strand/relax dag hebben we besloten.
Ook dat hoort bij vakantie natuurlijk!

De strand locatie, die wij voor ogen hadden, bleek echter moeilijker te vinden dan we aanvankelijk dachten.
Het ene rustige en prachtige stuk strand had geen bedjes/parasols, (wel noodzakelijk want het is weer erg warm), bij de volgende keuze waren ze het hele hebben en houden van de strand tent nog aan het opbouwen, en de insta waardige White Beach club in Ostuni zelf was permanent gesloten…..zucht

Na 2 uur rijden, auto in en auto uit, hadden we er tabak van en reden naar de strandtent al waar we de 1e dag waren: P&F in Specchiola, dat was pas een strand tent!

Maar, twijfelkont als ik ben, net alles uitgestald, zag Sander het al aan me; dit was het ook niet (ai).
Een super strand tent, leuke ambiance, maar geen leuke strand/zee foto’s voor in het boek of op Insta haha.
Allemaal donkere zeewier voor aan in het water en als uitzicht zwarte rots/stenen op de grond in plaats van wit zand.
Dus excuus strandboy, we gaan eigenlijk toch liever naar de buren haahaha…
Geen hippe strand tent, die van de buren, maar wel bedjes op een wit strand met mooi helder blauw water.
Heerlijk relaxt even niksen, zwemmen, en van de Italiaanse zonnestralen genieten.
We zijn hier een uur of 4 gebleven. En zeker wel 3x te water gegaan. Koud nog joh, even plassen en hup er weer uit dus.

Op de terugweg zijn we nog even gestopt bij een kaas boerderij. Helaas was een excursie, het zelf maken van de hier bekende, en eerder genoemde burratta alleen in de ochtend mogelijk dus maakte ik een paar foto’s van de Masseria en het kaas winkeltje, en vervolgden we onze weg terug naar onze acco Petranima. Onderweg in deze regio kom je overigens, behalve de trullo als b&b of privé woningen, en de Masseria (de 1 nog mooier dan de ander) links en rechts, honderden olijfbomen tegen, sommigen wel duizenden jaren oud met prachtige dikke, soms in elkaar gedraaide stammen. En elk nieuw dorp, of stadje, daar zie je de kerktoren bovenop de berg overal bovenuit steken.

Na het wijntje en de bekende in Puglia bekende Pasticciotto (gebakjes gemaakt van kruimel deeg met banket bakkers room en lemon custard, of cranberry) bij ons zwembad, gingen we even opfrissen voor het avond eten, en weer en route. Voor een kwartiertje maar, naar het plaatsje Ceglie Messapica. Een klein plaatsje vergelijkbaar een beetje met Fasana in Kroatië maar dan niet aan zee.
Van de blog ciaotutti had ik het restaurantje Vino Fritti e Cuccina opgeslagen. De kok/ober komt daar aan je tafel en vraagt: ‘antipasti’?
Ja, zeiden wij dan. Oké!, aldus de ober, en vervolgt: Vini Bianco? Ja hoor was ons antwoord weer, en weg was de ober.
Nog geen 10min later werden er 4 antipasti op tafel gezet terwijl je dus niet weet wat je krijgt.
Maar lekker dat het was, vooral de tonijn vond Sander (en ik ook, maar San is dol op tonijn), geweldig!
Andere gerechtjes waren bijvoorbeeld, allen overheerlijk bereid: de artisjok, witlof, gefrituurde risotto, en daarbij ook, capicollo ham, en lekkere kaasjes. De 2e ronde kwamen er nog eens 2 gerechtjes, en de 3e nog eens 3. Daarna kwam er nog een pasta voor beiden, …….en toen was er radio stilte want we werden niet meer bediend. Er was net iets meer aandacht voor de tafel met meerdere (Italiaanse) personen. Na een half uur hebben we maar de rekening gevraagd. In een limoncello of koffie van het huis hadden we geen trek meer.
Dat was jammer, maar goed, het was heerlijk, vooral de €40 totaal incl een fles wijn, giller toch!
Moe, maar voldaan, gingen we weer terug naar Petranima, onze Trulli b&b.

Geschreven door Saskias.reisverhalen