Wat een heerlijkheid, 7.05 uur wakker worden. Meestal waren we dan al een uur “druk met op staan”.
De vermoeidheid begint toch wel een beetje toe te slaan bij allemaal denk ik...

Vandaag 9 april is onze vertrekdag vanuit the States, terug naar Nederland.
Dat betekent alles weer bij elkaar zoeken, en zorgen dat je koffer, -zonder er op te hoeven gaan zitten want dan heb je hoogstwaarschijnlijk over gewicht-, op een normale manier ook weer dicht kan.
Bij de 1 werden daarom 2 paar schoenen in de rugtas gestopt, en mijn nieuw gekochte LA sweater (wilde persee een herinnering mee nemen) knoopte ik dan maar om mijn middel.

Het plan was, inpakken, uitchecken, ontbijten en naar de luchthaven.
Alles duurt bij ons ook altijd zoooo lang he, er is dan wel weer “iets” wat voor oponthoud zorgt. Inpakken ging best goed, al duurde het voor de kids TE lang haahah.

Uitchecken kan bij een self service paal. Maar aangezien het parkeren gratis zou zijn en wel op de nota stond, moesten we natuurlijk weer aan de balie uitchecken. “Geen cent te veel hoor”, hebben al genoeg 💰uitgegeven

Nog wat laatste foto’s van ons hotel (heb pas 743 foto’s totaal, dus kan nog wel wat bij), en dan naar ons ontbijt. Een heerlijk yoghurtje weer met vruchtjes jamjam.

Onze huurauto konden we op Mc Carran Las Vegas AirPort rental cars inleveren. Dat ging lekker snel!
Toen de shuttle bus in, een kleine 10 min rijden, en naar de luchthaven voor de checkin.

Gelukkig waren we bijtijds vertrokken naar de luchthaven want alles bij elkaar waren we 1,5 uur verder voordat we bij de gate met broodje en al, in de wacht houding konden, alvorens te mogen boarden. En Las Vegas zelf ligt maar 6 km verwijderd, je ziet “the Strip” vanaf de luchthaven liggen. Ook dat werd op de foto vastgelegd.

Te grappig om te zien dat er zelfs gokkasten op de luchthaven zijn, en dat die ook daadwerkelijk benut worden.
Je kijkt je ogen uit, zelfs hier, naar de absoluut 1 op de 4 TE dikke Amerikanen. Het is normaal hier te beginnen met een hamburger als ontbijt.

Onze vlucht met Delta Airlines ging via een overstap in Detroit, en verliep allemaal keurig op tijd!
Omdat we van Detroit naar Amsterdam de nacht in zouden gaan, wilden we proberen zo lang mogelijk te slapen, om de jetlag wat te drukken. Voor de zekerheid namen we een, “Valdispert nacht”, om het in slaap vallen wat te bevorderen. Daarbij nog, de oordoppen in, sweat capuchon over het hoofd, en ooglap om. Eerst even het avond eten afwachten, en daarna 😴

Nog een paar uur en dan zijn we weer op Nederlandse bodem.

Geschreven door Saskias.reisverhalen