Waarschuwing voor de volgers:
We gaan de komende 4 dagen heel veel doen en zien, dus veel tekst en veel foto’s zullen geplaatst😉 gaan worden…..

De uitcheck dag vandaag in Sanur, op weg naar de volgende bestemming, Ubud.
Dit is zo ongeveer gelegen in het hart van Bali. Ideaal voor uitstapjes naar noord, oost, zuid en west. Onderweg naar Ubud, natuurlijk weer met onze Ketut als chauffeur, hebben we een aantal stops gemaakt.
Te beginnen bij een Batik fabriekje. Zo leuk om te zien. Het brengt voor Sander de nodige herinneringen naar boven omdat mijn lieve schoonmoeder dat vroeger ook veel deed met zo’n weefgetouw en kaarsvet.
In de winkel waar opslag en samples getoonsteld hingen en lagen mochten we helaas niet filmen en geen foto’s maken.
We kochten er wel wat items voor het thuisfront.

Helaas voor Rob, de Budha to Budha winkel was gesloten vanwege een vrije dag. Hopelijk komt zijn moment nog op een ander moment.

Ketut had het idee geopperd om via een Kecak dans voorstelling te gaan, onderweg naar de volgende bestemming. Dit is een typisch Balinese manier om een toneelstuk van een gelovig verhaal met veel bombarie muziek en dus dans te laten zien.
Het was een verhaal gegoten in een soort van circus achtige voorstelling met draken, een aap, een Bayour (soort van fantasie leeuw figuur) en de originele Kecac danseressen. Leuk om gezien te hebben, maar een uur was wel wat lang 😜

Tegenungan de waterval in Ubud, daar waren we nieuwsgierig naar en was de stop na de Kecac dans. Dit is weliswaar een toeristische trekpleister maar toch prachtig om te zien. De weg heen naar de waterval was via 172 trappen,. Maar niet getreurd, want dachten we, terug lopen we wel via een brug met glazen bodem. Makkelijker, en sneller.
Hoe dom kon ik zijn. Want serieus een glazen bodem met hoogtevrees is geen pretje kan ik je vertellen. Als je al niet drijfnat was van het zweten door de warmte dan kwam daar nu nog wel het een en ander aan nattigheid bij van het plassen in mijn broek van de angst (bij wijze van spreken dan hè). Man man man, wat hoog was dat. Op de film zeg ik ook echt ‘ik pis in m’n broek van angst’. Met de tranen in mijn ogen van ontlading bereikte ik de andere kant, en ik was gewoon trots het toch maar mooi gedaan te hebben. Hoppaaah!

De volgende waterval was maar een klein stukje rijden en staat bekend als veel minder toeristisch. Zelfs onze Ketut kende deze niet, dus die ging met ons mee (normaal blijft hij in de auto wachten tot we weer terug zijn). De weg, lopend, er naar toe was prachtig. Door een soort van jungle achtig gebied met prachtig gekleurde planten, bananen bomen en stijle trappen. Het unieke hier is dat je in de rotsen aan de kant allerlei beelden uitgehouwen ziet. Geen geluk op het spotten van een "aapje of ander wild.

Na deze inspanning zijn we na een hapje heerlijk eten weer, naar de elephant cave gegaan. Een soort van grot met een prachtige tuin er omheen. Zowel wij als de mannen gekleed in sarong, dat was verplicht.

Het einde van een lange dag was inmiddels daar en dus bracht Ketut ons naar onze acco in Ubud.
Een villa waar we met z’n 4en voor 4 nachten verblijven.
Niet normaal, zo luxe, groot, netjes en met privé zwembad. De slaapkamer in dezelfde ruimte als de keuken en living in het hoofd gedeelte is zo groot als onze huiskamer. Maar hee, komt goed hoor, dit wordt top hier 🤩🤩. We hebben in het centrum gegeten in een restaurantje waarvan ik het een soort van spannend vond voor wat betreft mijn darmen, gewoon een gevoel. Ook denk ik omdat we zo in de keuken konden kijken en dat dat nou niet je van het spik en span er uit zag haha. Ik durfde dus niks spannends nieuws te eten. Na de cocktail hadden we echt het end in de bek en geen kracht meer voor de benenwagen dus zijn we fijn door een taxi, wel helemaal 10 minuten 😄, naar onze villa gebracht.

Welterusten, heeeeerlijk.

Geschreven door Saskias.reisverhalen