Ondanks dat we allebei voelen of we al heel lang weg zijn, willen we toch eigenlijk nog (steeds) niet naar huis. Toch is het niet anders, het is de laatste dag vandaag.

We hebben tot 1800 uur de tijd, lang genoeg om nog wat toppers van het gebruikelijke ✅ lijstje te kunnen gaan doen.
Het strand laten we voor wat het is, tenminste het wordt geen ‘bak’ ☀️ festijn meer. Zo zout en sticky in het vliegtuig stappen das ook weer zo wat hè 😛.

Na de uitcheck en het bedankje aan Dora die mij zo goed heeft geholpen met al mijn kamer wensen en een voordeliger totaal bedrag voor me had, rijden we om 10.00 uur weg.
In Lagos zijn ze dan al druk bezig met de voorbereidingen van de kerst verlichting. Wat leuk moet dat er uit komen te zien 🌲, alhoewel met nu al 24 graden is dat wat vreemd en moeilijk voor te stellen.

Carvoeiro, wat we als eerste bezochten, is een kust plaatsje die ik zo’n 30 jaar geleden voor reizigers al boekte. Verrassend genoeg ziet het er nu ook nog gezellig en niet in verval uit. Er is een klein winkel straatje met de felgekleurde Portugeese allerhande, nope ook weer niet voor in de koffer helaas, met dito klein strandje.

Wat heerlijk ook dat hier nog zoveel in bloei staat, ik denk dat het in het voorjaar echt helemáál schitterend is. Dan ontploft mijn foto opslag geheid. Over ontploft gesproken, Sander zijn koffer is verre van dat. Zijn kledingkast thuis zou een gilletje van geluk slaken als deze zijn tiptop georganiseerde inpak-skills zou kunnen zien 🤪
Maar dat terzijde haha…

20km over de snelweg, en een stuk verder over de N- rijden we door naar Loulé. Een plaatsje dat we volgens Sonia ook echt wel zouden hebben moeten zien. De Mercado Municipal heeft nog een beetje Moorse invloeden, vooral de rood witte torentjes. In dit dorpje vind je niet alleen kleurrijke winkeltjes met Portugees serviesgoed, maar ook aan de huizen/gebouwen is dit goed te zien. Zo leuk al dat rose, zalm, groen en blauw.
Ook de keitjes zijn hier gelegd. Grote, maar ook van die kleine van zo’n 7cm waar hele afbeeldingen mee worden geplaveid. Wat een monnikenwerk. Het is goed dat ik niet in deze contreien geboren ben, op hoge hakken lopen is toch al niet mijn ding. En helemaal niet op dit soort onregelmatige keitjes. Ik was geheid geregeld op m’n snufferd gegaan😦

Het “kleine” cakeje dat we bij de koffie in de hoofdstraat namen was, dachten wij, goed voor een doggie bag, ….maar deze bleek niet nodig.
Laat maar zakken naar de deien de cake, de weegschaal wordt volgende week wel weer in gebruik genomen 🤪 dan. We lopen een stukje door het dorpje en voelen de charme, Loulé is nog niet zo toeristisch als de bulk bestemmingen. Ik hou van goeie tips, en we zijn blij dit meegepakt te hebben.

De snelweg wordt vermeden voor de route door naar Estoi, en dat is maar goed ook. We zitten wat hoger in de bergen en rijden over kleine weggetjes, met zicht op de nog hoger gelegen bergen en de zee daar ver onder. Na 20 minuutjes bereiken we dit slaap-dorp.
Het kasteel is wat we hier gingen bezoeken. De foto’s hiervan zeggen genoeg denk?
De kinderen van Jan Vayne 😉 poekelden beginners noten op de piano, terwijl de lunch in de kasteeltuin werd geserveerd.
Je kunt hier ook overnachten, voor gemiddeld €200 per nacht en mag je dan wanen als jonkvrouw en kasteelheer.

Weer terug naar de auto zag ik een klein winkeltje met verse producten gemaakt door eigen vervaardiging. “Even kijken San”.
Het was alsof we in een afgedraaid filmpje terecht kwamen, want de eigenaar begon direct elk product bij naam, afkomst, gebruik, en bijbehorende kosten te benoemen. Er was werkelijk geen speld tussen te krijgen, dus luisterden we geduldig zijn prevelementje af. Omdat we het “not done” vonden om met lege handen weg te gaan uit de winkel van 5m2 namen we vers zout mee. Zout? Ja zout, je moet toch wat hè, en dat heb je altijd nodig toch😂. ✅ 2 is met het bezoek aan dit dorp gezet.

In Olhão aan de haven, ons laatste bezoekje van vandaag, hadden we nog even een snelle hap voordat we naar Faro luchthaven vertrokken. De broodjes daar waren alleen zo droog, daar komen vissen zelfs niet op af, echt niet te doen. Met het wijntje was het maar net aan weg te spoelen bah bah. Zo zie je maar dat een 4.7 van TripAdvisor niet altijd wat zegt hè.

Toen restte ons alleen nog: de auto inleveren, de bagage drop off en het boarden.
Het ging lekker soepeltjes en we vertrokken met maar 20 minuten vertraging.
Uiteindelijk ben je voor een stukje van 3 uur vliegen wel zo’n 9 uur onderweg.
Dus deze veel omvattende vertrekdag heeft ons behoorlijk uitgeput.
Kapot zijn we als we om 3 uur te bed liggen.
Blij dat we dit gedaan hebben, wat hebben we genoten, veel gedaan, prachtige dingen gezien en af en toe zelfs wat kunnen relaxen.
Love you dear ❤️

😎☀️😎☀️

Oh ja, en vroeg ik me op dag 1 nog af of ik niks vergeten zou zijn? Uhhh nee hoor, ruim de helft zat nog ongebruikt in de tas, ik leer het ook nooit hè.

Geschreven door Saskias.reisverhalen