De dag 😁 is alweer vroeg begonnen hoor. Om om 09.00 uur bij de haven Padang Bai te komen voor de boot overtocht naar Gili Air, moesten we om 05.45 alweer op staan.
En wat een geruststelling was het dat de chauffeur aangaf dat Eka Jaya de beste rederij is om ons te vervoeren voor de 2 uur durende overtocht. We namen tenminste aan natuurlijk dat dat gemeende informatie was🫣.

Bianc en ik namen, ondanks het vlakke water van de ochtend zee, voor de zekerheid toch maar wel een reis tabletje. Het kan er namelijk ruig aan toe gaan, dus ‘better safe than be sorry’. Bij het eerste punt van deze overtocht moesten we de batch/reserveringsbewijs ophalen. Wat een chaos van reizigers en bagage, en daardoor de ogen van voor en achter open houdend om te zorgen dat we elkaar niet kwijt raakten. Met de batch en ‘Gili Air’ plakker op je shirt liepen we na het inchecken met ons hele hebben en houwen achter ons aan sjouwend naar de bali om de haven tax te betalen. Gelukkig, hehe, alles was nu afgerond, dus konden we zonder zorgen wachten op de vertrektijd van de boot.

Idealiter is het om links in het midden van de boot te zitten, voor de minste deining en dus minste kans op misselijkheid. Voordat we open zee bereikten vaarden we, met toch wel een aardige snelheid gemaakt, met de fastboat een half uur lang met aan onze linker zijde nog de kust van Bali.

De boot zat ram vol, zowel beneden op de 4 rijen aan de linker kant en 4 rijen aan de rechter kant, als wel boven op het dek.
Gelukkig waren Bianc en ik erg duf van het reistabletje en hebben we lekker even aan boord op het ronkende geluid van de motor kunnen slapen.

De Gili eilanden behoren tot Lombok, en liggen voor de gelijknamige kust daar van.
De 3 meest bekende eilanden van alle Gili’s worden er over het algemeen door toeristen bezocht. Gili Trawangan, het party eiland, daar werden de eerste toeristen gedropt om 11.10 uur. Gili Meno, het kleinste eiland, nr 2, daar gaan vaak huwelijks koppels heen, en de laatste stop Gili Air, genoemd als het meest ongerept, daar verblijven wij voor 3 nachten in L’Archipel waar alle hutjes rondom een klein zwembadje gelegen zijn.
Je moet er wat voor over hebben dit stukje paradijs te kunnen bereiken hoor 😎, na ruim 5 uur reistijd.

Het enigste vervoer op de eilanden is de fiets, de benen wagen, of paard en wagen. Aangezien een grote koffer als de onze nou niet echt heel erg handig leek achter op de fiets 😬 zat er niets anders op dan lopend, een minuut of 8, naar de accommodatie te gaan. We worden er trouwens al handig in, dus het installeren in onze nieuwe acco ging heel snel. En dus hup, zwemkleding aan, handdoekje mee en op de fiets, voor €3 per dag, reden we een stuk langs het strand op, om eindelijk wat te drinken, en te lunchen bij een gezellig tentje alwaar we aan de overkant van het eiland de bergen zien van het in verschillende groen tinten gehulde Lombok. Een goede zwemmer zou zo naar de overkant kunnen zwemmen wellicht.

Zonder waterschoenen is het hier ook geen doen om de visjes te bekijken. Dit vanwege de vele stenen en het koraal waar je op, over en langs moet stappen/zwemmen. Door de kracht en de stroming van de zee is het daarnaast een hele kunst om ongehavend weer aan wal te komen. Zie je het voor je, omvallen, 2 stappen zetten, weer omvallen… pffff😅

Vermoeid van deze dag streken we na de snorkel bezigheid neer bij een leuke strandtent waar men op de zitzakken met de neuzen richting de tropische zonsondergang zat. En ondanks dat wij hier de gemiddelde leeftijd aardig omhoog schroefden voelden we ons weer even net zo jong als de rest.

Wat een geslaagde dag weer!

Geschreven door Saskias.reisverhalen