Zo rond een uur of 4 uur (de tijd niet gekeken maar het duurde best nog even voordat…..) en dan denken: oh God als ‘hij’ zo maar niet begint want dan slaap je voorlopig niet meer.
Te laat…. Mr. Gebed vertolker startte klokslag 04.30 en preekte tot 05.30 de longen uit zijn lijf tetterend. Hij was vast voor alles in zijn leven en voor de dierbaren om hem heen vergiffenis aan het smeken, want zo paniekerig klonk zijn uitvoering naar ons nuchtere niet gelovige mening.
Het is echt hard hoor, vooral zo in de stilte van de nacht. En als je dan denkt dat hij klaar is, 4 minuten stilte, gaat hij nog even door, hij was toch nog een zin vergeten denk ik. Wat een volk 🥹, wat een geloof.

Aangezien om 7 uur de wekker stond verplichtte ik mezelf om nog even te slapen.
Maar inmiddels was familie haan ook wakker geworden en bleef het helaas bij snoezen. Ik dacht ik ga er uit en maar yahtzee spelen in m’n eentje. Man man man…wat een koekoek. Maar goed, toch maar blijven liggen. Ik hoopte dat het ook zo zal zijn: slaap je niet dan rust je toch, want 4 uurtjes onder zeil is niet al te veel.

Weer die wekker? Ja weer die wekker, want we gingen met een glas bottom boot 4 uur een tour doen langs 3 eilanden waar we 4 verschillende snorkel spots aan deden. En Jezus mina wat was dat geweldig..
Wel 10 schildpadden van klein naar wel een meter groot, tot diverse soorten en kleuren koraal en enorm veel tropische vissen hebben we gezien. Wat een ervaring om je met flippers en snorkel door het zeewater te laten geleiden, en wat fijn om je gewichtloos 😄 te voelen. Alsof we een finnetje op de kont hadden, die ons met 2km per uur vooruit stuwden. Na elke spot werd het trappetje over boord gegooid en hesen 3 van de 4 zich vakkundig weer in de boot. Nummer 4, rara wie was dat…. ik zei de gek natuurlijk hè, gleed iets minder soepel aan boord. Ik was net een gladde aal die zich met een soort van plof voor over op de glazen bodem liet ‘donderen’. Bij de 4e keer ging het ook bij mij gelukkig wat galanter, en zonder dat m’n hele hebben en houwen in de etalage werd gezet voor de vriendelijke gids en bestuurder recht voor mij hahaha.

Serieus hier moeten we even van bijkomen hoor, om te zorgen dat we alles blijvend op ons netvlies vast kunnen laten houden.
Dus streken we lekker bij ons zwembadje, met een Bintangetje (ik ook aan het bier, je moet wat als de keuze bier of cola is 😁) neer totdat het tijd was voor de opmaak van onze laatste avond hier op Gili Air.

Het voornemen was lekker een borreltje te doen met aansluitend eten. En aangezien ik overal de lul mee ben als we het hebben over het oplopen van blauwe plekken, schaaf wonden en/of bulten besloten we lopend, een 15 minuten, in plaats van fietsend in het donker zonder licht op de fiets over de ‘pas op voor je enkels’ wegen, naar het strand te gaan.
Wat een enthousiaste band was er aan het spelen waar we besloten een drankje te doen. Overigens, dat werden er 3, want het was er zo gezellig dat we daar gelijk bleven hangen voor de laatste maal op Gili Air.
Door de band, het weer heerlijke eten, de goedlachse jonge bediening, en de ‘mee zingers, gespeeld door een vijfkoppige band, hebben we een perfecte avond gehad!

Geschreven door Saskias.reisverhalen