Vrijdag 20 mei 2022

We mogen weer reizen!
Na een paar avonden van voorbereiden kunnen we nu eindelijk deze trip naar Puglia, Italië maken.
Jamyla was zo lief om ons om 3 uur vannacht naar Schiphol te brengen voor onze Transavia vlucht van 06.05 uur. Voor het eerst hebben we zelf de koffers moeten labelen en in de self service bagage incheck machine achter gelaten. Hopende dat alles goed aan komt .

Op Schiphol namen we een lekkere cappuccino en een yoghurtje. Wat een drukte trouwens, heel veel jongeren, en groepjes. Wel fijn weer dat het kan en mag, geen Corona meer te bekennen gelukkig.

Op de luchthaven van Bari aangekomen, 2.5 uur later, eerst de koffers van de band gehaald, YES, tis goed gegaan, en toen door naar Hertz, de auto ophalen die we voor 6 dagen hebben gehuurd om de hak/laars van Puglia mee te kunnen ontdekken.
Het was even zoeken naar Hertz, buiten op de parkeerplaats heeelemaal als laatst van de autoverhuur maatschappijen. En eenmaal daar bleek dat we ons eerst bij de desk op de luchthaven hadden moeten melden. Godsamme, lekker duidelijk zo’n voucher als er staat ga naar het Hertz kantoor buiten op de parkeerplaats pff. Aldus, de lieve dame in het hokje op de parkeerplaats wilde alle gegevens invoeren, en na een klein half uur konden we met onze Opel crossland toch onze tour beginnen.
Eerst naar Marza, daar zou een leuke strandtent/locatie zijn. Klopt! Is er ook! Je moet er alleen wel een bed en parasols huren al wil je er ook wat drinken. We zijn op doorreis, dus dat was geen optie. Een foto is ook leuk, toch? Dus door naar Laguna di Blu. Ook vast prachtig, als zou het open zijn. De nieuwe grasmatten werden nog uitgerold dus een kop koffie was nog niet voorradig helaas.
Maar ✅ van mijn lijstje ‘to see/must do’. En door… langs de kust van Bari richting Lecce.
Gelukkig hadden we bij de plaats Specchiolla wel geluk. 3x scheepsrecht yeah. Eindelijk want onze tong voelde als zeemleer, en we hadden trek.
Een super leuke tent P&F, hip, wit, schommels, beachie gevoel, en exclusieve lunch gerechten. Jammer van locatie 1 en 2, maar dit was uiteindelijk TOP!
Zalm op toast, super lekker, en Burrata Buffalo mozzarella stragiatella (dit is een bol Buffalo mozzarella die open gemaakt is, en de binnenkant van mozzarella er uit is gehaald. Dit wordt dan als sliertjes met een soort van crème gevuld en weer dicht gemaakt). Daarbij gevulde pasta tomaatjes, een nieuwe sensatie voor ons simpele eters, maar ook zalig.

Omdat het wat later dan gepland was en we hierna ipv een leuke toeristische route via een (per ongeluk) industriegebied de weg al hobbelend en door kuilen verder reden (echt vreselijk) besloten we toch een stukje snel(b)-weg te rijden verder naar Lecce. Daar kwamen we om 14.30 bij de b&b palazzotto luxury suites aan. In 1e instantie dacht ik mwah, locatie en acco, maar later op de avond kwam ik daar wel van terug en is het dikke prima. Je moet ff wennen hè, ….
ik dan. Het verwachtingspatroon van Lecce was ook iets anders dan de werkelijkheid. Niet zo idyllisch. Waarschijnlijk doordat er rond siësta niet veel te doen is en er niet veel mensen op straat zijn. Dat toont saai en ongezellig toch.. dus even wat vrolijkheid er in, lekker een cocktailtje drinken bij een Ierse ruige nicht haha, dat maakte de boel weer een stuk vrolijker om ons heen. Na wat kris kras straatjes doorgelopen te hebben en mooie kerken gezien te hebben, liepen we nog even naar de hoofd winkel straat, maar dat was niet zo heel veel eigenlijk. De route er heen was wel interessant, via het Amfitheater gewoon midden in het centrum. Dit dateert uit de 2e eeuw voor Christus toen Lecce nog een Romeinse nederzetting was. Destijds juichten de mensen daar voor de strijdende gladiatoren.
In de 20ste eeuw werd dit theater tijdens bouwwerken ontdekt, en tegenwoordig wordt het nog gebruikt voor concerten.

Naar mate de tijd verstreek werd het al drukker. Hier zijn de mensen echt gewoon binnen tussen 1200 en 1500, alleen wij gekke Hollanders lopen in de bloed hitte over straat. Wel een hele andere aanblik ineens hoor!
Van de cocktail liepen we nog een rondje en zagen bij toeval een bruiloft dat net was voltrokken in een prachtig Pallazzo. Schitterend om te zien hoe de Italiaanse mensen zich voor een bruiloft of bijvoorbeeld voor een communie helemaal in het poepie sjiek uitdossen. Vooral de kleine kindjes, zo mooi, en schattig tegelijk om te mogen aanschouwen.
We wandelden nog even een klein parkje met prieeltje door en streken neer bij restaurant Cuccina Mama Elvira. Tenminste, restaurant? Ik zei namelijk tegen de ober ‘ik zie geen pasta en vlees gerechten op de kaart maar wel op Tripadvisor’?. Vanwege de goede recensies en blog’s die ik had gelezen over dit Mama Elvira concept was ik daar. Klopt, ‘zei de ober’ we zaten bij de wijnbar en niet bij het restaurant. Goshiemikkie het loopt nog niet echt heel soepel allemaal vandaag..
Maaar super lekkere tapas, een flesje wijn, en onderweg een ijsje toe sloot de avond toch met een dikke 10 af!
21.15 uur, kapot van de dag, 12km gelopen, maar voldaan naar bed.

Geschreven door Saskias.reisverhalen