Gemengde gevoelens
Zweden, Åsarna
Na het ontbijt klopt de keukenboer bij ons aan ze willen bij Marieke in het huis de afzuiging van de kookplaat naar buiten maken.
Bart was er niet dus hebben we de deur open gemaakt zodat ze aan de slag konden.
Wij steken onze handen uit de mouwen en gaan meten.
Meten is weten, dus wij gaan met pen en papier en rolmaat aan de slag.
We meten de maten op en maken er een tekening van hoe we exact de opslag voor de kliko’s willen hebben.
Met al die maten gaan we naar de houtzagerij die boven aan de weg zit.
We laten de beste man onze tekening zien en in het zwengelska maken we de man duidelijk hoe we het willen hebben.
De beste man begreep ons en hij vertelde op zijn beurt wat we nodig hadden. (De beste man spreekt erg Jämtlands en gebrekkig Engels, vandaar Zwengelska.)
Het hout is verrekend met al het hout wat wij aan hem hebben geleverd met de hele bomen.
Ik en ik en vindt het rete spannend om met die lange planken bij ons naar beneden te rijden, bang dat ze dan naar voren schuiven.
Dus ik ga op de planken die we wel hebben vast liggen met spanbanden liggen.
Het is maar een klein stukje en zo ben ik er iets geruster op.
Het zal er wel hilarisch uit hebben gezien maar dat boeit mij niet, de man van de bandenhandel zwaaide zelfs enthousiast.
Bij ons aan gekomen zetten we de auto met aanhanger zo dicht mogelijk bij de plek waar we het zagen.
Het is even met die palen een gedoe, maar tegen het einde van de middag is het resultaat al goed zichtbaar.
En we krijgen zelfs een compliment van de aannemer.
Als Niene later in de middag wakker wordt helpt ze ons mee met opruimen.
Marieke heeft ons in de ochtend al laten weten dat Lena van de sonde af is en ook de verneveling. Dat men kijkt hoe het drinken gaat, en als dit goed gaat vinden ze het verantwoord om haar te ontslaan.
Ze gaan een test doen met koemelkvrije voeding.
Ze drinkt dit goed en ze mag naar huis!
Men wil haar wel onder controle houden of ze daarop anders reageert en anders wordt er nog gekeken naar haar maagklepje.
Want volgens de verpleegkundige en arts zou dit alles ook oorzaak kunnen zijn van het vele huilen!
Wij zijn al gelukkig dat ze van de verneveling /zuurstof af is, maar vinden het wel spannend hoe nu verder.
Er is hun beloofd bij twijfel of onrust altijd te bellen dus we wachten het maar af.
Maar het verkrijgen van deze melk gaat op recept en dat is een lastig iets. Verschillende apotheken gebeld en uiteindelijk 1 pot kunnen bemachtigen.
Dus tegen 17.00 zijn ze pas hier met onze kleine Lena.
We zien dat ze een rond bolletje heeft gekregen en ze ziet er zonder die slangetjes
heel anders uit.
Ons prulleke we gaan er vanavond een pilsje op drinken en hopen op een goed herstel thuis.
Voor nu weekend, trevlig helg.
Bart was er niet dus hebben we de deur open gemaakt zodat ze aan de slag konden.
Wij steken onze handen uit de mouwen en gaan meten.
Meten is weten, dus wij gaan met pen en papier en rolmaat aan de slag.
We meten de maten op en maken er een tekening van hoe we exact de opslag voor de kliko’s willen hebben.
Met al die maten gaan we naar de houtzagerij die boven aan de weg zit.
We laten de beste man onze tekening zien en in het zwengelska maken we de man duidelijk hoe we het willen hebben.
De beste man begreep ons en hij vertelde op zijn beurt wat we nodig hadden. (De beste man spreekt erg Jämtlands en gebrekkig Engels, vandaar Zwengelska.)
Het hout is verrekend met al het hout wat wij aan hem hebben geleverd met de hele bomen.
Ik en ik en vindt het rete spannend om met die lange planken bij ons naar beneden te rijden, bang dat ze dan naar voren schuiven.
Dus ik ga op de planken die we wel hebben vast liggen met spanbanden liggen.
Het is maar een klein stukje en zo ben ik er iets geruster op.
Het zal er wel hilarisch uit hebben gezien maar dat boeit mij niet, de man van de bandenhandel zwaaide zelfs enthousiast.
Bij ons aan gekomen zetten we de auto met aanhanger zo dicht mogelijk bij de plek waar we het zagen.
Het is even met die palen een gedoe, maar tegen het einde van de middag is het resultaat al goed zichtbaar.
En we krijgen zelfs een compliment van de aannemer.
Als Niene later in de middag wakker wordt helpt ze ons mee met opruimen.
Marieke heeft ons in de ochtend al laten weten dat Lena van de sonde af is en ook de verneveling. Dat men kijkt hoe het drinken gaat, en als dit goed gaat vinden ze het verantwoord om haar te ontslaan.
Ze gaan een test doen met koemelkvrije voeding.
Ze drinkt dit goed en ze mag naar huis!
Men wil haar wel onder controle houden of ze daarop anders reageert en anders wordt er nog gekeken naar haar maagklepje.
Want volgens de verpleegkundige en arts zou dit alles ook oorzaak kunnen zijn van het vele huilen!
Wij zijn al gelukkig dat ze van de verneveling /zuurstof af is, maar vinden het wel spannend hoe nu verder.
Er is hun beloofd bij twijfel of onrust altijd te bellen dus we wachten het maar af.
Maar het verkrijgen van deze melk gaat op recept en dat is een lastig iets. Verschillende apotheken gebeld en uiteindelijk 1 pot kunnen bemachtigen.
Dus tegen 17.00 zijn ze pas hier met onze kleine Lena.
We zien dat ze een rond bolletje heeft gekregen en ze ziet er zonder die slangetjes
heel anders uit.
Ons prulleke we gaan er vanavond een pilsje op drinken en hopen op een goed herstel thuis.
Voor nu weekend, trevlig helg.
Geschreven door Moniek.reizen
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Fijn dat Lena weer thuis is,ga er samen maar lekker van genieten.💐🙋
Toos Daniels Koolen 2025-04-25 20:03:04
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
