Een nachtje slapen in je ouderlijk huis voelt als een warme deken.
Na z’n reisdag en weerzien van familie en vrienden zijn we ook als een blok in slaap gevallen.
Maar……omgevingsgeluiden maken dat ik toch heel vroeg wakker ben.
En om half zeven ga ik eruit, maak ik me klaar en vertrek ik even naar Kiboekoe.
Ook dit voelt weer zo vertrouwd en ik vindt het ook leuk om oudcollega’s te zien.
Ik vindt het ook fijn dat ik Nellie nog gedag kan zeggen want ze gaat genieten van haar vrije tijd, gezin en kleinkinderen, en vandaag was het haar laatste werkdag.
En rond 9.00 wens ik iedereen het beste en ga ik weer naar ons thuis.
En bij thuiskomst wordt ik verwelkomt door onze Sandy.
Een heerlijke dikke vette omhelzing en knuffel en een dikke traan verder lachen we uiteindelijk weer.
Dan praten we nog wat en vraag ik of tante Toos of ome Adrie al is geweest.
Nee, dat was niet dus doe ik de truc die we vroeger altijd al deden.
Ik bonk met mijn vuisten enkele keer op de tussen muur, wacht even en dan nog een keer, en dan wordt er terug gebonkt.
Dat betekent wij komen koffie drinken.
Weer leuk om de buurtjes te zien en kletsen over vanalles en nog wat.
Na de koffie gaan Sandy, Martijn en ik naar de Hubo, een brievenbus met slot willen we onder de carport plaatsen zodat de apotheek de medicijnen van papa hierin kan deponeren.
Dan hoeft papa er niet voor thuis te blijven, en vergeet hij ook niet meer de baxter op te halen!
Dan rijden we nog even door naar de Action.
En dan rijden we weer terug naar ons thuis en ons Martijn hangt even de brievenbus op.
Dan besluiten we met zijn drieën te shoppen.
Wat kleding en twee paar sneakers verder lopen we weer terug naar ons pap.
Dan zit Rick bij z’n opa zijn lunch te eten omdat hij zijn oom en tante nog wil zijn.
Zo lief dat hij dit uit eigen beweging ook doet!
Dan besluiten we nog met zijn vieren naar het speelbos te gaan.(Sandy, Martijn, Pa, en ik.)
Even een speciale plek en speciaal momentje voor ons als gezin.
Daarna rijden we weer terug naar ons thuis en gaan dan samen met papa naar het terras.
En toeval bestaat niet….Daar tref ik Bianca met Maikel, Effe kletsen we wat en zeggen we weer gedag. We mogen op hun plek zitten, en
heerlijk in het zonnetje proosten we op deze mooie dag samen.
En één ding is zeker de Hertog Jan Weizener voor Martijn en de Trappist met grenadine voor mij smaakt voortreffelijk.
Dan gaan we weer naar ons thuis en zorg ik dat de spullen in de koffer gaan, en zetten we alles al naar beneden.
Tegen vijf uur zijn Rick en Hugo er ook en gaan we met z’n allen eten bij Nagoya in Bladel.
Heerlijk genieten van al dat lekkers en van ons pap.
Zo gezellig en fijn om hem zo te zien genieten van het samenzijn en het eten.
Maar dan is het ook echt tijd om te gaan.
We gaan nog naar Rotterdam.
Morgen is Dilayla jarig en dat willen we toch echt niet missen.
Kortom deze dag was er weer één met een gouden randje.
Geschreven door Moniek.reizen