Rara, waar zijn mijn messen van mijn bestek? Mijn opscheplepels van mijn bestek?
Echt jonguh wa een gedoe. De dozen van het huis zijn zowat denken we uitgepakt maar nog steeds geen messen. Martijn en ik peinzen ons suf waar deze zijn gebleven. Ze zullen nog wel ergens in verstopt zitten maar het niet kunnen vinden is frustrerend. Maar oké er zijn ergere dingen. Zo heb ik onze Sandy gevraagd of zij het wist omdat zij en papa dit hebben in gepakt. Ergens in een pot of pan!!!! Nou mooi niet dus. Nou Martijn kan zijn brood ook wel met een lepel stukadoren, zodat er op elk hoekje van z’n boterham boter zit, zei Sandy. (Ze kent hem goed.) Nou kwestie van loslaten en door met sjouwen en uitpakken. Nu hebben we de voorraadkast in gericht met allerlei Hollandse producten en ik kan je zeggen, snert, peperkoek, zoet beleg en stroopwafels, Hollandse snoep in overvloed. (Drie grote verhuisdozen leeg.) Het begint steeds en steeds meer bewoonbaar en leefbaar te worden, zonder al te veel hink stap en sprong. Maar toch uren later, planken gezaagd voor in de kasten, poetsen, inruimen zijn we nog steeds geen messen tegen gekomen….. dus dit wordt nog vervolgd.
Hebben inmiddels vele dozen leeg en drie dozen inpakpapier gevuld, en6 zakken met plastic. Het weer is hier erg wisselvallig, hier en daar een korte stevige bui, en dan zonneschijn. Hebben gasten die met de motor zijn in het appartement, ze vonden het wel welletjes die buien. En de camping vult zich met tenten, en camperaars.
Geschreven door Moniek.reizen