Het heeft hier vannacht veel geregend, maar in de ochtend klaarde het weer op en het zonnetje deed moeite om er doorheen te komen. Tja, en zoals ik al meerdere keren heb vermeld moeten we nog wennen aan de mentaliteit van afspraken nakomen. We hadden om 9.00 een afspraak met de kachelspecialist en deze hebben we om 9.30 maar gebeld om te dubbelchecken of wij het wel goed hadden begrepen. En jawel hoor…..tuurlijk hadden wij het goed maar hij was onderweg en zou er rond 10.00 zijn, hij had onderweg nog wat bij klanten schoorsteeninspectie gedaan…..Dus kwam hij tegelijkertijd met onze volgende afspraak aan.
Marieke en Bart zijn toen alvast begonnen met ons bedrijfsplan uit te leggen aan haar, en wij gingen met de kachelman ons gesprek aan in de woonkamer. Hij adviseerde ons om het kanaal door het dak te laten gaan. Dat was voor de verbranding beter en heel bijzonder goedkoper! Nu gaat hij voor ons een offerte maken en zien we die per mail tegemoet. Daarna sluiten we in de keuken aan bij het öriënterend gesprek. Ze heeft een duidelijke visie en zicht op het Zweedse systeem, de mogelijkheden die er zijn en de dingen die we beter niet kunnen doen. Zodra we een persoonsnummer gaan we op haar advies in gesprek met iemand van de Berg kommun. Voor dit jaar komen bedrijven nog in aanmerking voor een soort van gratis advies. Wij willen heel graag officiële wegbewijzering laten plaatsen zodat de camping/stugor duidelijk en veilig zichtbaar zijn. En eventuele samenwerking aangaan met andere ondernemers. Maar hier in Zweden hangt alles af van een persoonsnummer. Dus geduld is een schone zaak.
Ook hebben we het gehad over het dorp Åsarna, de naamsbekendheid door de Langlauf en mountainbike en wandelpaden. Over de gunfactor van verkopers naar kopers in plaats van geld, dat men jonge ondernemers en gezinnen graag verwelkomen. Ze attendeerde ons nog op een mooi natuurplekje, en nieuwsgierig geworden door de foto’s besluiten wij om na het eten daar naar toe te rijden. Onderweg spotten we op twee verschillende plekken rendieren. Helaas heb ik de spierwitte albino niet op beeld kunnen zetten. De auto parkeren we aan de kant aan de grindweg. Het is ongeveer een 1.5 km lopen naar de hangbrug. Deze hangt over een rivier……Nou ik heb er wel de bibbers van en nog net niet m’n broek vol. Want hoewel deze hangbrug niet lang was was deze op het oog erg geroest dus dat gaf bij wel een beetje een onderbuik gevoel. Maar o, wat een magisch plekje hier komen we zeker nog eens terug. Er is een grillplaats, een schuilhut en een visstek dus super leuk voor een dag te vullen. Op de terugweg naar de auto vallen er druppels, begint het wat harder te regenen, en ondertussen zien we op de ringbel
dat het zonnetje in Åsarna schijnt en er campers worden verwelkomd. Via een grindpad nemen we hele andere weg naar huis en zien we nog een eland grazen. Onze dag kan niet meer stuk. Dit zijn van die geluksmomentjes. Thuis gekomen vertellen wij ons avontuur aan Marieke en Bart. Niene wil mee naar buiten maar het begint hier ook te druppelen. Toch laarzen aan en ze geniet zichtbaar van de dikke druppels en heeft erg veel lol. We besluiten om weer het brood bakken op te pakken, dus dit wordt smullen.
Even later worden we uitgenodigd om beneden wat te komen eten, dat slaan we niet af. En proeven we een wraptaart. Lekker is iets anders dan brood. Na het eten besluit Martijn nog even z’n dagelijkse duik te nemen en wij gaan allemaal mee. Niene vindt de regenplassen echt super leuk. En de dag eindigt met een natte broek en laarzen. Vandaag hebben we nog bericht gehad van de makelaar over de sleuteloverdracht. Morgen worden we om 10.30 bij het huis verwacht en dan om 12.00 de sleuteloverdracht. Dus wordt vervolgd.

Geschreven door Moniek.reizen