Helaas geen noorderlicht gisteravond. Wel nog naar het meer gewandeld en in het donker nog wat foto’s gemaakt. Maar mijn fototoestel vond de overgang van warm 21graden naar -10 niet echt fijn.
Toen we op het meer stonden kwam er met volle vaart een sneeuwscooter voorbij. Echt gaaf om dit als vervoersmiddel te kunnen gebruiken. Voor mij hoeft dat niet zo snel maar dat je hier de keus hebt om je zo te verplaatsen is wel gaaf.We hebben bij de sneeuwscooterwinkel informatie ingewonnen over eventuele verplichte certificaten/rijbewijs. Personen die voor 2001 een geldig autorijbewijs bezitten mogen deze besturen. Die later hun rijbewijs hebben gehaald moeten bij een sneeuwscooterwinkel hun certificaat halen. Er is hier door toeristen vraag na vertelde de man maar hier worden geen tours aangeboden. Hij heeft ons een telefoonnummer gegeven van Nederlanders die 50 km verder wonen en dit organiseren.
We hebben ook de oude kerk van Asarna bezocht. Deze is van rond 1897, en in 1995 weer gerestaureerd. Dichtbij de kerk vertrekken verschillende loipe’s en ook routes voor de mountainbike.
Later die ochtend zijn we richting Sventavik gereden. Daar hebben we weer genoten van een fika. Veel zweden maken daar echt gebruik van. Nog wat rondgelopen in het dorp en een loppis bezocht. We weten nu waar de winkels, bibliotheek, bank, station, kapper, etc zijn.
Daarna zijn we weer terug gereden naar Klövsjö. Daar hebben we de auto op een parkeerplaats gezet en een route gewandeld of beter gezegd geklauterd. Het was een pad die ons door de hoop sneeuw naar een bevroren waterval bracht. Daar aangekomen dacht ik leuk een foto met mijn camera te maken met de zelfontspanner. Dat betekent eerst even checken of de rest er goed op staat en dan snel erbij staan. En natuurlijk bots ik in de haast met mijn dijbeen tegen een verborgen grote steen. Dus ik lach als een boer met kiespijn….. De klim naar boven was zeker zo zwaar als naar beneden maar het was de moeite waard. Sneeuwboots vol met sneeuw geschept, blauwe plekken, zweet in alle plooien maar dat mocht de pret niet drukken.
Toen we later weer naar een andere plek zijn gereden voor nog een bevroren waterval te bezichtigen zagen we dat de wandelroute enkel 2 km was, nou das mooi, maar voor vandaag genoeg geweest. Dus op naar een warme bakker voor nog een kop koffie en thee met iets lekkers.
We hebben nog contact gehad met onze makelaar en die had wel wat doorgestuurd gekregen van de makelaar maar hij kon de link niet open. Even later hebben we mail gehad met het keuringsrapport. En de eigen waterbron moet 1 keer in de drie jaar gecontroleerd worden. Over het keuringsrapport worden we nog verder over geïnformeerd. Dus wordt vervolgd…..
Bij “thuiskomst” hebben we afkoeling gezocht. Dit was een hilarische afsluiter van een verhitte wandeling.
Vanavond nog even naar het meer wandelen, en we hopen dat we de huurder van huis nog kunnen spreken.

Geschreven door Moniek.reizen