Vanmorgen een beetje koppijn.(huvedvärk), en ik denk dat het komt doordat we gisteravond nog een Kempisch likeurtje geproefd hebben.
Ik was door het het gedoe met die telefoon klaar mee, en ik dacht bekijk het maar ik vat een neut……
Nou, denk da ik dat maar niet meer moet doen.
Dus, vanmorgen wel fris maar met een duffe kop naar de Zweedse les.
Dit ging ons alledrie toch weer goed af, het huiswerk wat we eigenlijk meekregen voor vanavond en extra stof hadden we in de les al klaar.
Het scheelt echt dat we goed Engels kunnen spreken/luisteren en het alfabet kennen. Dit geeft ons duidelijk een voorsprong, ten opzichte van andere studiegenoten.
Na de les gaan lopen we met z’n drieën nog binnen bij de kapper in Svenstavik. We willen eens ingoten of ze rond 15 december nog plek heeft. En ja wel hoor, dus we hebben nu “in de buurt” onze afspraak staan. Dan zeggen we die in Vemdalen af. Dat scheelt veel tijd en voor ons stroom…..(elektrische auto hé.)
Marieke maakt voor Bart en Niene ook een afspraak maar die gaan eerder, anders kan Bart straks een staartje maken zullen we maar zeggen.
We gaan ook nog effe genieten van een lunch in de plaatselijke bakkerij.
Na de lunch lopen we nog een bloemisterij binnen, maar tjee……wat een prijzen ongekend.
Hier is een gehele glazen koelvitrine gevuld met boeketten die klaar zijn en wat bakken met losse bloemen.
Ik hou van planten en bloemen maar ook hierin heb ik wel een grens. Maar hier zijn ze niet beter gewend qua prijs-kwaliteit.
En dan heb ik het vooral over de versheid, en ook de uitstraling.
Dus kijken kijken niks kopen…….
Dan gaan we nog naar de Bolist om te praten over de deuren.
Echt het heeft hier heel wat voeten in aarde.
Dit ligt totaal niet aan de communicatie maar aan de leveranciers, en dus moeten we geduldig zijn……( niet mijn sterkste kant in zulke situaties.)
Er wordt nog het één en ander uitgezocht en we wachten het maar af.
We zetten Marieke thuis af en rijden door naar huis.
En Saar is blij als ze mee naar buiten kan, want wij gaan de auto wassen.
Jammer genoeg heb ik geen foto gemaakt voor en na. Want hij was donker grijs en nu weer zand/grijs.
Dus veel eer van ons werk.
Morgenvroeg zetten we hem wel met de telefoon in opwarm stand zodat de deuren makkelijk open gaan.
Dan besluiten we nog om een stuk weg en camping te bestrooien met kleine kiezelstenen.
Dit geeft meer grip en dus veiliger.
En onze Saar geniet van het zonnetje en de sneeuw.
Hoewel de sneeuw al op sommige plekken al weg is.
Dan is het etenstijd en maken we voor de eerste keer gebruik van de teppan yaki plaat.
Nou, dat was heerlijk en makkelijk.
Dus met een volle buik chillen op de bank.
Geschreven door Moniek.reizen