Vanmorgen op weg naar Storfors zijn we via grindwegen naar een sluis gereden. Vanuit deze kant heb je vele sluizen met een geschiedenis. Ook nog even gekeken naar een huis….
Voordat we naar onze kennissen in Storfors gaan hebben we de Zweedse gasfles nog laten vullen. In Storfors aangekomen stonden we aan een gesloten deur. We hebben Arnold en Magreet dus niet meer gezien. Want dan krijgen we een telefoontje uit Nederland en onze plannen staan op stil. Laten we het houden op kleine kinderen kleine zorgen, de rest kunnen jullie zelf invullen. En met de nodige telefoontjes besluiten we door te rijden naar Halmstad om daar vanavond te boot te pakken. Met een warm gevoel en zeker niet de laatste keer nemen we met weemoed afscheid van “ons” mooie Zweden.
En als kers op de taart nog een mannetjes eland met gewei gespot. En met tranen in m’n ogen herlees ik het verslag opnieuw en opnieuw.
Wordt vervolgd.
Geschreven door Moniek.reizen