Dag krokussen, hallo ijskristallen??
Zweden, Jämtland County
Vannacht iets minder geslapen omdat ik weet wat me weer te wachten staat.
Nou vragen jullie misschien af hoe het komt dat we de ouders van Martijn niet hebben gezien…..
Wij hadden ze zekers verwacht op de verjaardag van Dilayla en in eerste instantie was dit ook afgesproken met Hanneke.
Maar duidelijk hún keuze om niet te komen en dus ook Martijn niet te zien.
Martijn heeft geprobeerd de reden te achterhalen, en ze blijven verbitterd en voor hem is het nu goed.
Hij vindt het verschrikkelijk dat ze het zelfs voor Dilayla niet kunnen opbrengen om te komen. Maar hij laat het los en gaat hierin geen moeite meer doen.
Verders laat ik hier niets meer over los, en wij doen alles in het belang voor Dilayla en doen dit niet voor eigen belang.
Wij kunnen samen met degene die wel zijn gekomen terug kijken op een bijzonder mooie verjaardag.
Tegen 7.00 horen we die kleine roepen en zijn wij enigszins blij dat ze wakker is. Dat we haar nog kunnen knuffelen en dat we kunnen kletsen over haar verjaardag. Samen ontbijten, en haar helpen met haar prikblok…..
Maar tegen 7.50 als we dan moeten gaan voelen we beide een enorme brok in onze keel.
Zo goed als we kunnen houden we ons als volwassenen groot, maar zodra die kleine armpjes om je nek hangen met een groepsknuffel en ze dan huilt en zegt dat ze ons gaat missen dan worden die grote mensen ook heel klein.
Ik spreek met Dilayla af dat ik weer een aftelkaart op stuur, en dat troost haar een beetje.
Nog een laatste knuffel voor allebei en Hanneke bedanken we voor het logeren en dan gaan we er vandoor. Zwaaiend en toeterend rijden we de hoek om, en ons hart huilt.
Dit zijn en blijven de moeilijkste momenten.
We zijn snel in Amsterdam en alles loopt zoals het moet lopen. En voor we het weten zijn we in Stockholm, en volgens in Östersund.
De koffer lag al op de band toen wij de aankomst hal binnen liepen, dus dit was op z’n Brabants gezegd ontiegelijk snel.
We rijden nog naar de Lidll voor wat boodschappen en dan rijden we door naar huis.
Saar komt al kwispelend ons tegemoet en is blij ons te zien. We zetten de boodschappen binnen en dan rijden we door naar de Ringvägen.
Daar zijn we uitgenodigd om te komen eten.
Lekkere pasta carbonara, en als toetje Tiramisu, dus ronduit verrukkelijk.
Lena heeft sinds gisteren haar dag niet en Niene is ook niet erg fit.
Maar Niene is wel blij om vooral opa weer te zien…..(spelen met de duplo trein.)
We hebben gezegd dat als ze met Lena weg willen dat we Niene wel komen halen.
Want ze heeft zowat bijna 1 uur en 45 minuten aan één stuk gehuild/gekrijsd.
Nu met kruikje en geluid van föhn in bed gelegd, en ze lijkt stil.
Laten we duimen dat een beetje slaap wonderen doet.
Dan besluiten we naar huis te gaan en onze koffers ook uit te laden.
Heerlijk om weer thuis te zijn……
Morgen krijgen we weer gasten uit Nederland.
Dat wordt weer genieten.
Nou vragen jullie misschien af hoe het komt dat we de ouders van Martijn niet hebben gezien…..
Wij hadden ze zekers verwacht op de verjaardag van Dilayla en in eerste instantie was dit ook afgesproken met Hanneke.
Maar duidelijk hún keuze om niet te komen en dus ook Martijn niet te zien.
Martijn heeft geprobeerd de reden te achterhalen, en ze blijven verbitterd en voor hem is het nu goed.
Hij vindt het verschrikkelijk dat ze het zelfs voor Dilayla niet kunnen opbrengen om te komen. Maar hij laat het los en gaat hierin geen moeite meer doen.
Verders laat ik hier niets meer over los, en wij doen alles in het belang voor Dilayla en doen dit niet voor eigen belang.
Wij kunnen samen met degene die wel zijn gekomen terug kijken op een bijzonder mooie verjaardag.
Tegen 7.00 horen we die kleine roepen en zijn wij enigszins blij dat ze wakker is. Dat we haar nog kunnen knuffelen en dat we kunnen kletsen over haar verjaardag. Samen ontbijten, en haar helpen met haar prikblok…..
Maar tegen 7.50 als we dan moeten gaan voelen we beide een enorme brok in onze keel.
Zo goed als we kunnen houden we ons als volwassenen groot, maar zodra die kleine armpjes om je nek hangen met een groepsknuffel en ze dan huilt en zegt dat ze ons gaat missen dan worden die grote mensen ook heel klein.
Ik spreek met Dilayla af dat ik weer een aftelkaart op stuur, en dat troost haar een beetje.
Nog een laatste knuffel voor allebei en Hanneke bedanken we voor het logeren en dan gaan we er vandoor. Zwaaiend en toeterend rijden we de hoek om, en ons hart huilt.
Dit zijn en blijven de moeilijkste momenten.
We zijn snel in Amsterdam en alles loopt zoals het moet lopen. En voor we het weten zijn we in Stockholm, en volgens in Östersund.
De koffer lag al op de band toen wij de aankomst hal binnen liepen, dus dit was op z’n Brabants gezegd ontiegelijk snel.
We rijden nog naar de Lidll voor wat boodschappen en dan rijden we door naar huis.
Saar komt al kwispelend ons tegemoet en is blij ons te zien. We zetten de boodschappen binnen en dan rijden we door naar de Ringvägen.
Daar zijn we uitgenodigd om te komen eten.
Lekkere pasta carbonara, en als toetje Tiramisu, dus ronduit verrukkelijk.
Lena heeft sinds gisteren haar dag niet en Niene is ook niet erg fit.
Maar Niene is wel blij om vooral opa weer te zien…..(spelen met de duplo trein.)
We hebben gezegd dat als ze met Lena weg willen dat we Niene wel komen halen.
Want ze heeft zowat bijna 1 uur en 45 minuten aan één stuk gehuild/gekrijsd.
Nu met kruikje en geluid van föhn in bed gelegd, en ze lijkt stil.
Laten we duimen dat een beetje slaap wonderen doet.
Dan besluiten we naar huis te gaan en onze koffers ook uit te laden.
Heerlijk om weer thuis te zijn……
Morgen krijgen we weer gasten uit Nederland.
Dat wordt weer genieten.
Geschreven door Moniek.reizen
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Verders laat ik hier niets meer over los, en wij doen alles in het belang voor Dilayla ==>Goed besluit. Gewoon laten zoals het is. Al teveel emotie en moeite gekost 😘
Geert&Roos 2025-03-07 20:56:40
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
